Klątwa sióstr recenzja

Są książki, na które czekacie od pierwszych przesłanek na ich temat? Czy są one tak samo dobre jak się podziewaliście czy jednak czegoś im brak?

Ja miałam tak z "Klątwą Sióstr". Spodziewałam się czegoś wow, a dostałam ... aż nie wiem jak to nazwać. Jestem niezadowolona, czuję , że zmarnowałam czas.

Ale są gusta i guściki.

Super był pomysł wplecenia w normalne życie elementów wierzeń Słowian i roli wieszcza. Lubię ten zabieg, ale niestety mam pecha i rzadko jest on satysfakcjonujący. Tu mam wrażenie, wątek wierzeń był wciśnięty na szybko, bez większych tłumaczeń i znaczącej roli. Ot informacja, kim jest jedna z sióstr i parę strasznych wizji, (które zaraz omówię...) czy nawiązanie do pochówku zmarłych.

Dalej wspomniane wizje. Fajny pomysł na wciąż rozwijające się senne wizje, ale na litości! Co za idiotka nazwie więźniów w nazistowskich pasiakach z wizji MĘŻCZYZNAMI UBRANYMI W ŚMIESZNE, STAROMODNE PIŻAMY?! No oczy i serce krwawią! A parę zdań dalej siostra Klary wspomina, że interesuje się holocaustem. Ja przepraszam, ale w dobie, gdzie rola i cierpienia Polski są pomniejszane takie coś jest nie do przyjęcia...

Dalej tytuł "Klątwa SIÓSTR" z czego wyjaśniona jest jedna " klątwa". Nie wiem, może będzie kolejny tom i tam wyjaśniony dar Basi...

Kolejno relacja matka- córki. Nie wiem, kto jest tam bardziej niedojrzały. Raz matka a raz córki wykazują się całkowitym brakiem planowania, impulsywnością i wyrwanymi z kontekstu wypowiedziami. Zmieniają utrzymywane przez długi czas postanowienia w przeciągu sekundy.

Styl pisania też, cholibcia, średni. Książkę czytało mi się ciężko, konstrukcja zdań była mało płynna. Miałam wrażenie, że dialogi są wyciągnięte z książek dla klasy 7 szkoły podstawowej. Proste, bez rozwinięć i sztywne.

Na ogromny plus zasługuje postać Michała. No to z ręką na sercu było super. Przemyślane, dopracowane i dobrze poprowadzone. Zaskoczenie i pełne wyjaśnienie. Pochwalam.

Reasumując, książka to średniak. Raczej nie sięgnę po 2 tom, o ile będzie. Czy żałuję, że przeczytałam? No może troszkę. Postać Michała działa tu na plus.