Idol w ogniu recenzja

"Wystarczył mi widok Masakiego na wielkim ekranie, zlanego potem, żeby moje pachy również zwilgotniały od potu. Naśladowanie go było dla mnie przebudzeniem. Wydobywał ze mnie coś, co zwykle z poczuciem rezygnacji wypuszczałam z rąk,
obok czego przechodziłam obojętnie, żeby tylko jakoś przetrwać - coś, co w sobie tłamsiłam."

"Sądziłam, że zawsze robiłam to, co mój idol: że za dwie osoby czułam ciepło ciała, oddech i impulsy do działania."

Świat młodej Akari się rozpada ... Jej ukochany idol - Masaki znajduje się właśnie w centrum wielkiego skandalu. Masaki - bożyszcze tłumów podczas jednego ze swoich występów uderzył fankę i posypał się na niego zasłużony hejt.
To wydarzenie wystarczyło, aby część fanów się od niego odwróciła, ale wielu z nich nadal go wielbi - wśród nich jest Akari, która choć ma wątpliwości i jest rozdarta to nadal obsesyjnie śledzi Masakiego. To właśnie na niej skupia się historia "Idola w ogniu" Rin Usami.
Jest to książka laureatki Nagrody im. Akutagawy, najbardziej prestiżowego japońskiego wyróżnienia dla debiutujących autorów.

"Idol w ogniu" to opowieść licząca lekko ponad 130 stron. Opowieść, która nie trafi do każdego bo jest specyficzna jak przystało na literaturę azjatycką.
Nie jest oczywista a pewnych rzeczy trzeba się domyślić, szczególnie jeśli chodzi o zakończenie (nadal nie wiem jak mam je zinterpretować).
Ale podobała mi się!
Myślę, że jest to książka, przy której można prowadzić ciekawe dyskusje. Mamy tu dokładny wgląd w środowisko fanów, ich fanatycznych obsesji. Są to często młodzi ludzie tacy jak główna bohaterka, nie mający własnego życia a żyjący życiem swojego idola.
To właśnie przez takie osoby idol staje się czymś na kształt boga. Bądź co bądź zjawisko fandomu jest już elementem współczesnej kultury i nie stanowi problemu, o ile nie jest to ślepe i bezkrytyczne uwielbienie. Rin Usami skupia się na tym niezdrowym, toksycznym zachowaniu fanów i pokazuje jak łatwo się w tym zatracić.

Akari jako bohaterka nie jest dla mnie do końca zrozumiała ale wiele jej myśli stają się bardzo celne i oddają stan w jakim się ona znajduje. "Chciałam poczuć moje własne istnienie poprzez przekonywanie się wciąż na nowo, że on także istnieje." Momentem przełomowym dla Akari jest uświadomienie sobie, że jej idol też jest człowiekiem. I tak, też może popełniać błędy. Kiedy Masaki traci popularność pojawia się w niej ogromna pustka, której nie ma czym wypełnić.

Ta książka jest smutna, tak jak smutne wydaje się życie Akari ale warta przeczytania i refleksji.