Recenzja książki Ściana

Bohaterowie najnowszej książki "Ściana" J.Harrow mają za sobą bardzo ciężkie przeżycia. Wiedzą czym jest strata i muszą z tym żyć.

Natasza nie bardzo sobie radzi. Pogrążyła się w rozpaczy, depresji, smutku i apatii. Żeby zagłuszyć smutek często sięga po alkohol. Za często. Chce mieć spokój i ciszę, a każdy odgłos z mieszkań sąsiadów mocno ją denerwuje.

Norbert to muzyk, który niedawno zamieszkał obok Nataszy. Często robi imprezy i co dzień budzi swoją sąsiadkę grą na fortepianie. Wydaje się, że mężczyzna nie ma żadnych zmartwień.

Nataszę i Norberta dzieli betonowa ściana. Czy ich relacje będą powierzchowne, a może okaże się, że bardzo dużo ich łączy?

"Ściana" to powieść pełna emocji i namiętności. Bohaterowie mają swoje ukryte tajemnice. Pod wpływem drugiego człowieka, zmieniają się, otwierają, wychodzą ze swojej skorupy. Ich spotkania i rozmowy są coraz głębsze i szczere. Poznają się bardziej i próbują sobie zaufać. A do tego, nie są sobie obojętni seksualnie. Działają na siebie niczym magnesy, przyciąganie czuć w powietrzu. Tylko czy dadzą sobie szansę i nie zepsują wszystkiego?

"Ścianę" bardzo dobrze się czyta. Autorka długo trzyma w niepewności, napięciu i niewiedzy. Powoli dawkuje informacje, odkrywa sekrety bohaterów. Świetnie opisuje ich skrajne emocje. Są momenty zabawne i bardzo wzruszające.
Myślałam, że książka będzie pełna smutku i nostalgii, ale było w niej dużo ciepła i nadziei. Autorka delikatnie i z dużym wyczuciem opisała to, jak każdy inaczej przeżywa stratę. Jedni postanawiają zapomnieć o tym co ich spotkało, inni długo ją pamiętają i rozpaczają.

"Ściana" to romans napisany w sposób nieschematyczny i pomysłowy. Ogromnie polubiłam Nataszę i Norberta, bo byli normalni, wyraziści, lecz zagubieni. To co przeżyli odcisnęło na nich bardzo duże piętno. Teraz mają poranione dusze, ale myślę, że w głębi serca mają też nadzieję na miłość i szczęście.

Powieść J. Harrow czytałam jak zahipnotyzowana. Nie mogłam się oderwać. Polecam Wam z czystym sumieniem. Warto.