Sześć snów Laury Szuster recenzja

☕ Takie recenzje pisze mi się najtrudniej. Recenzje książek, które z jednej strony mi się podobały a z drugiej mam z nimi problem, którego nie umiem określić. I taką właśnie książką jest "Sześć snów Laury Szuster" Jacka Kalinowskiego.
📚 Ta powieść zdecydowanie jest intrygującą podróżą po zakamarkach ludzkiej psychiki. Główna bohaterka - Laura, zasypiając przenosi się do przeszłości. Trafia do roku 2003, do czasu, w którym miała przyjść na świat. W jakim celu? Zostawię to pytanie bez odpowiedzi ze względu na tych, którzy jeszcze nie czytali.
☕ Na plus na pewno po pierwsze kreacja psychologiczna Laury ale i innych bohaterów. Jednak to dziewczyna jest tu głównym punktem zaczepienia. Jej lęki, strach ale i determinacja budzą niepokój i trudno je zignorować. Jej sny są kluczem do zrozumienia przeszłości a jednocześnie stanowią zagrożenie dla przyszłości. Co będzie jak zmieni przeszłość? Wiadomo, że to wpłynie na jej dalsze losy... To akcent mocno refleksyjny.
📚 Po drugie Autor świetnie przedstawił klimat roku 2003. Ja co prawda miałam wtedy 12 lat, ale miło tamten czas wspominam. Dla starszych ode mnie czytelników, na pewno będzie to sentymentalna podróż.
☕ Kolejna rzecz, którą muszę wyróżnić i docenić to styl i język, którym posługuje się Jacek Kalinowski. Wszelkie opisy są żywe, niemalże namacalne, to potęguje wrażenie surrealizmu. Aż ma się wrażenie, że możliwość przemieszczania się w czasie podczas snu jest czymś naturalnym. Narracja prowadzona jest w sposób, który pozwala stopniowo czytelnikowi odkrywać prawdę o bohaterce, jednocześnie wciągając w grę, w której nic nie jest oczywiste. I tu zaczynają się dla mnie schody.
📚 Dlatego, że to dla mnie plus i minus. Czytając czasami miałam wrażenie, że to wszystko jest aż za bardzo naciągane. Czułam, że nie mogę się wkręcić. Nie mogłam wgryźć się w te emocje mimo, że podjęłam rękawice i chciałam grać w tę grę. Tak jakby chwytało mnie za gardło by po chwili z niewiadomych względów puściło. Brakowało mi napięcia, które by trzymało na tyle długo, żeby ciężko mi było odłożyć tę książkę.
☕ Ale! Wchodzi tutaj zakończenie. Można powiedzieć całe na biało. Dlatego, że końcówka była mocna, intensywna, dużo się działo i to bardzo mi się podobało! Spokojny początek i środek był rozbiegiem dla końcówki, która miała zacne tempo.
📚 Podsumowując, "Sześć snów Laury Szuster" to powieść, która wymaga od czytelnika uwagi i zaangażowania, ale jednocześnie wynagradza go złożonością fabuły. To książka o zmaganiach z przeszłością, o poszukiwaniu siebie i o cienkiej granicy między snem a rzeczywistością. Polecam ją wszystkim, którzy cenią literaturę pełną psychologicznej głębi i subtelnie budowanego napięcia.