Siostry z lasu recenzja

“Rozróżniali dwa typy czarownic, na które polowali. O jednych mówili wiedźma, o drugich leśna baba. Ta pierwsza miała talent przemiany, ich bali się najbardziej, ale wierzyli, że stal, z której wykonane są ich strzały, odpędza wszelkie złe moce. Druga była bardziej ludzka, ale tak samo ważna, zamawiała choroby, odpędzała uroki, zbierała zioła”.

Mazurskie, piękne, skrywające wiele tajemnic lasy. Z daleka od ludzi, w chacie, żyją bardzo skromnie trojaczki Traszka, Bachira i Tove. Dziewczęta pod okiem Babki uczą się magii, zostały obdarzone nadprzyrodzonymi mocami. I choć zewnętrznie są do siebie bardzo podobne, mają zupełnie różne osobowości i charaktery. Ich spokojne, bezpieczne życie drastycznie się zmienia, gdy jedna z sióstr poznaje mężczyznę. Jednocześnie na ich drodze stają zbójnicy, którzy niszczą wszystko to, w co do tej pory wierzyły. Ich codzienność bardzo się zmienia, muszą sprostać wielu przeciwnością losu.

Z ciekawością przeniosłam się do świata wykreowanego przez Autorkę. Akcja powieści toczy się niespiesznie i intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, trzyma w napięciu, angażuje emocjonalnie, ukazuje pokomplikowane relacje międzyludzkie, skrywane tajemnice i wyrządzone krzywdy. Nie jest to łatwa opowieść, pomimo tego czyta się ją dobrze i szybko. Autorka ma naturalne, przyjemne, barwne pióro. Bohaterowie, jest ich całkiem sporo zajmująco, naturalnie, realnie ukazani, każdy z nich zmaga się ze swoimi słabościami. Sporą sympatię poczułam to Tove, najmłodszej z sióstr, która jest piastunką kości. Jej moc polega na doprowadzaniu do celu zbłąkanych i zlęknionych.

Powieść pachnąca ziołami i Mazurskimi lasami. Słowiańskie wierzenia, magia, obrzędy, prastare rytuały i przesądy, mądre baby, wiedźmy. Chwile grozy, straszne wyrządzone krzywdy, okrucieństwo, ból, śmierć. Gęsta, nasączona mrokiem atmosfera. Rodzina, wzajemne wsparcie, a obok próba zrozumienia i akceptacja samego siebie.

Wciągająca opowieść fantasty o sile rodziny i wsparciu, jakie daje przyjaźń. Niesie przesłanie, że przed przeznaczeniem nie da się uciec, to co ma przyjść, przyjdzie wcześniej czy później. Serdecznie polecam!