Skomplikowana recenzja

"Prawda była taka, że zarwała prawie całą noc przez rozmyślania o Marcinie. Nadal męczyły ją myśli związane z przystojnym brunetem, mimo że podjęła decyzję o zerwaniu kontaktu."

Jak to mówią: serce nie sługa.
Bywa, że przez długi czas pozostaje niewzruszone, mimo naszych najszczerszych chęci i starań postronnych osób. Często zamyka się na innych, gdy na siłę szukamy jego drugiej połówki, za to potrafi uderzyć ze wzmożoną mocą w najmniej spodziewanym momencie.
Tak było i w przypadku Pauliny.
Młoda pani doktor długo wiodła samotne życie, choć zupełnie jej to nie doskwierało. Skupiona na nauce, nie widziała świata poza upragnioną medycyną.
Do czasu aż nie poznała Marcina. Przypadkowe spotkanie, które zburzyło dotychczasowy spokój kobiety, sprawiło, że nagle odczuła jak bardzo jest samotna. Serce przeszyła strzała amora i wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, że mężczyzna jest żonaty i ma już swoją rodzinę.
Tak, to skomplikowane.

Justyna Piec-Głogowska umiejętnie przedstawiła trudną sytuację dwójki osób, których połączyła niewygodna miłość. Choć przynosiła im ona radość i spełnienie, była też całkowicie nie na miejscu. Trudno jest osiągnąć pełnię szczęścia, gdy wyrzuty sumienia uwierają niczym niewygodne buty. W czasie upojnych spotkań znikają gdzieś za zasłoną namiętności, by potem wrócić ze zdwojoną siłą. Ta miłość okazuje się skomplikowana zarówno dla Marcina, jak i Pauliny, wolnej, niczym nie skrępowanej kobiety.
Czy takie uczucie ma szansę przetrwać?

Historia opowiedziana nam przez autorkę na kartach książki, jest taka jak jej tytuł, skomplikowana. Tu miłość rozgrywa się na tle rozterek moralnych oraz zakulisowych intryg (tak, intryg!), które narastają w miarę zbliżania się do finału powieści. Przyznam, że opowieść wzbudziła moje ogromne zainteresowanie, a momentami nawet wzburzenie! Oj, bywały chwile, że chciałam potrząsnąć Marcinem, który wydawał mi się zbyt opanowany i taki jakiś, bez życia? Rozumiem jego dylematy, ale czasem wydawało mi się, że bohater chciałby zarazem zjeść ciastko i mieć ciastko.

Pewnym minusem był też dla mnie sposób przedstawienia historii. Mam tu na myśli częste ukazywanie myśli bohaterów i ujmowanie ich w cudzysłowów. Wydawało mi się to trochę nienaturalne. Mam wrażenie, że gdyby narracja została poprowadzona w inny sposób, książka zdecydowanie by na tym zyskała. Zdaję sobie jednak sprawę, że są to moje osobiste odczucia i być może innym nie przeszkadzało to w takim stopniu jak mnie. Mimo wszystko czas spędzony z tą książką uważam za udany.
Z pewnością sięgnę po kontynuację tej historii przedstawioną w tytule "Skomplikowana. 5 lat później".

Moja ocena 7,5/10.