Droga ucieczki recenzja

*współpraca reklamowa z wydawnictwem Flow*

Na samym początku po prostu muszę powiedzieć, ze ta książka jest przepiękna, okładka w połączeniu z pięknie barwionymi brzegami, na których znajdziemy figurki origami już na samym początku mnie urzekła, a do tego piękna szata graficzna w środku, przez którą lepiej możemy wyobrazić sobie bohaterów. Sama historia jest dosyć nietypowa, bo poznajemy perspektywę tzw. tej drugiej kobiety - czyli kochanki. Jest to romans, w którym poruszone są nietypowe i dość kontrowersyjne tematy.

Lena zdając sobie sprawę z tego, że jej kochanek nie ma zamiaru opuścić żony, postanawia zerwać z nim relację, kobieta rezygnuje z pracy oraz zmienia miejsce zamieszkania. Wiedziona impulsem udaje się do baru, gdzie jest świadkiem podejrzanej sytuacji, postanawia pomóc nieznajomemu mężczyźnie, który z czasem staje się dla niej ważny.

Filip całe życie poświęcił swojej pasji, do tego stopnia, że zbudował na niej swój własny biznes. Po zaskakującej sytuacji z nieznajomą, jego idealne życie zaczyna się sypać, na jaw wychodzą przekręty jego wspólnika i jego partnerki, a on wpada w niezłe kłopoty. Dodatkowo jego myśli wciąż zajmuje Lena, która ze względu na swoja przeszłość nie może zacząć żyć pełną piersią.

Książka opowiada słodko-gorzką historię życia głównych bohaterów, którzy wciąż muszą mierzyć się z kolejnymi problemami i kłopotami. Autorka daje nam tutaj sporo wątków do analizowania zaczynając od pigułki gwałtu, poprzez przemoc, zdradę, oszustwa na problemach psychicznych kończąc. Historia jest trochę zagmatwana, poznajemy ją z perspektywy zarówno Leny i Filipa, niektóre rzeczy się powtarzają, co czasem mnie denerwowało, bo już chciałam wiedzieć co dalej, a fabuła wracała do punktu wyjścia. Nie do końca mogłam zrozumieć postępowanie bohaterów, Filip nawet po tym jak odkrywa, że był faszerowany narkotykiem wciąż ślepo wierzy przyjacielowi, co dla mnie jest absurdalne. Lena, która podjęła świadomą decyzję o rozstaniu z kochankiem wciąż ulega jego wpływom, choć tutaj bardzo duży plus za końcowe wyjaśnienie tej sytuacji, które mnie bardzo zaskoczyło.

Sama książka bardzo mi się podobała, jest ona dość nietypowa i porusza tematy zaufania, czy chorób psychicznych, ten wątek jest dość szeroko rozbudowany i jest rozegrany niemal po mistrzowsku, pokazuje jak osoby chore postrzegają rzeczywistość i do czego ich nieleczone zaburzenia mogą doprowadzić. Ostatnio zauważyłam, że sporo książek ma jak dla mnie bardzo ogólne zakończenia, tak jest i w tej pozycji. Owszem wszystko zostaje wyjaśnione, ale jak dla mnie niewystarczająco, brak mi szczegółów.

Podsumowując moje pierwsze spotkanie z piórem autorki uważam za bardzo udane, książka mnie wciągnęła, czyli przeczytałam ją za jednym podejściem. Czyta się bardzo szybko, wzbudza szereg emocji, i daje lekcje życia, żeby uważnie dobierać przyjaciół i kierować się zasadą ograniczonego zaufania.