Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem recenzja

Anna H. Niemczynow jest jedną z ulubionych pisarek mojej mamy. Ja niespecjalnie gustuję w literaturze obyczajowej więc do tej pory nie miałam okazji przeczytać żadnej jej książki. Po "Słowa wdzięczności" sięgnęłam zachęcona opisem, iż jest pozycja, która wymyka się definicjom gatunkowym. To trochę poradnik, a trochę pamiętnik w którym autorka dzieli się swoimi bardzo osobistymi doświadczeniami. Otwarcie mówi o swoim trudnym dzieciństwie, nieudanym pierwszym małżeństwie, samotnym macierzyństwie czy zaburzeniach odżywiania. Trudno uwierzyć, patrząc na tę filigranową zawsze uśmiechniętą dziewczynę, że mimo tylu trudności i przeciwności losu odnalazła one szczęście i spełnienie w życiu osobistym i zawodowym.

Uwielbiam inspirujące historię, dodające wiary i pokazujące, że za każdym życiowym zakrętem, jak długi by on nie był, kryje się nadzieja na lepsze jutro.
Dlatego też z ciekawością zasiadłam do lektury, której już okładka w żywych kolorach żółci rozjaśnia wszystko wokół. Książka podzielona jest na krótkie rozdziały, które Anna H. Niemczynow nazwała "koszyczkami" w których umieściła opowieści z własnego życia, które łączy słowo "wdzięczność". Bo to właśnie wdzięczność za wszystko co nas w życiu spotyka jest kluczem do osiągnięcia szczęścia i spokoju. "Słowa wdzięczności" to afirmacja codzienności, prostych rzeczy, które umykają nam w codziennym pędzie: smaku kawy, uśmiechu dziecka, mruczeniu kota, który wskoczył na na kolana. Jeśli nie będziemy ich dostrzegać, nie nauczymy się cieszyć z rzeczy wielkich.
Autora twierdzi również, że nawet kłopoty i trudności, z którymi się mierzymy są warte tego aby za nie podziękować, bo te doświadczenia też nas czegoś uczą.
W zupełności zgadzam się z tym podejściem, jednak lektura tej książki do najłatwiejszych nie należała.
Poszczególne rozdziały zlewały mi się w jedną całość. Gdybym czytała jeden, dwa dziennie na pewno to odczucie byłoby mniejsze. A tak miałam wrażenie, że autorka powtarza się, pisząc ciągle to samo ale innymi słowami.
Dużo też tu odniesień do kariery pisarskiej Anny H. Niemczynow i jej oszałamiających sukcesów. Te tłumy wielbicieli, tysiące sprzedanych egzemplarzy książek, nawiązywanie do wcześniejszych tytułów. Ja odebrałam to jako swego rodzaju autoreklamę, ale to moje subiektywne spostrzeżenie.
Niemniej jest to książka, która na pewno znajdzie grono wiernych odbiorców, śledzących uważnie poczynania autorki.