Sługa recenzja

📖

"Sługa" to drugi tom z serii o komisarzu Wiktorze Traku. Jest to jednocześnie druga kryminalna książka autora. I muszę przyznać, że jest dużo lepsza od pierwszej części.

📖📖

"Daltonista" był dobry, ale "Sługa" jest bardzo dobry. Czytając te dwie książki nie mogę wręcz uwierzyć, że pochodzą od tego samego autora. Różnicę widać gołym okiem. "Daltonista" był stuprocentowym, rasowym kryminałem natomiast jeśli chodzi o "Sługę" sprawa ma się nieco inaczej. Lepiej. Dalej jest to kryminał, ale oprócz niego znajdziemy tu elementy sensacji, psychologii a nawet lekką nutkę erotyzmu. A wszystko to jest idealnie połączone, wszelkie elementy ze sobą współgrają i tworzą kawał świetnej lektury. Ja nie mogłam się oderwać :)

📖📖📖

Tym razem do pomocy komisarzowi zostają przydzieleni stażyści: młoda, ambitna i świetnie wyszkolona Natalia oraz jej zupełnie przeciwieństwo, czyli nieśmiały, trochę gapowaty Janusz. Wraz z Wiktorem Trakiem muszą rozwiązać zagadkę serii kilku morderstw. Z pozoru sprawa wydaję się prosta, ale wkrótce policjanci przekonują się jak groźny jest ich przeciwnik - nie spocznie, dopóki nie osiągnie wyznaczonego sobie celu. Śledztwo przybiera coraz bardziej dramatyczny obrót... Wszyscy są podejrzani, łącznie z samym Wiktorem. Czy śledczym uda się rozwikłać zagadkę tajemniczego zbrodniarza?

Zagadka goni zagadkę a trup ściele się gęsto. Warto dodatkowo podkreślić, że mimo natłoku coraz to nowszych ofiar, nie ma tu zbędnej brutalności. Nie ma morz krwi ani latających flaków. "Sługa" to taki "biały" kryminał, bez hektolitrów przelanej krwi. Idealny dla czytelników, którzy lubią dobrą zagadkę, akcję i napięcie ale bez zbędnej przemocy.

📖📖📖📖

Jak już wspomniałam, "Sługa" podobał mi się bardziej niż "Daltonista". Na przykładzie tych dwóch książek widać, jak autor rozwinął swój warsztat - jest dużo, dużo lepiej. Postacie stworzone przez pana Leona są intrygujące, śledczy fascynujący, niektórzy denerwujący a sam morderca przemyślanie wykreowany - z jednej strony można zaryzykować stwierdzenie, że jest szaleńcem ale z drugiej strony z każdym nowym morderstwem widzimy, że jest inteligentny, sprytny i przebiegły. Taki umysł to nie lada wyzwanie dla naszych śledczych. Z pewnością to godny przeciwnik dla niejednego mądrego umysłu. Swoją drogą ciekawe jak poradziłby sobie z nim przykładowo Eryk Deryło czy Igor Brudny... Mogłoby być ciekawie.

📖📖📖📖📖

"Sługa" jest drugim tomem serii, ale książkę można czytać bez znajomości "Daltonisty", ponieważ autor nie wprowadził praktycznie żadnych nawiązań do pierwszej części. To jakby osobna historia, tylko z dobrze znanymi bohaterami.

Podsumowując: jeśli czytaliście "Daltonistę" to koniecznie musicie sięgnąć po "Sługę". Z pewnością się nie rozczarujecie! Zagadka kryminalna intryguje, wątki sensacyjne wciągają a psychologiczne zagłębienie się w umysł przestępcy fascynuje. Zagadka kryminalna jest naprawdę dobra - tajemnicze morderstwa, ciągłe napięcie w zespole, mylne tropy, tajemnicza tożsamość mordercy... to wszystko sprawia, że książkę dosłownie się pochłania. Od strony do strony. Od rozdziału do rozdziału (autor wprowadził do książki rozdziały. W "Daltoniście" ich nie ma). Od lektury nie sposób się oderwać. Narracja w trzeciej osobie, akcję śledzimy z perspektywy śledczych prowadzących sprawę oraz z punktu widzenia samego mordercy - mamy okazję wejść w jego umysł i jakby poznać go bliżej. I jest to fascynująca przygoda. Książkę polecam wszystkim lubiącym kryminały i dobrą :zabawę". Czytajcie!