Pięć i pół śmierci recenzja

Hanna Greń to kolejna autorka, której książki biorę w ciemno. Nie zawiodłam się na żadnej do tej pory i za każdym razem niesamowicie wciąga mnie opowiadana przez nią historia. Moim zdaniem, jej książki są nie tylko rozrywką, lecz każda z nich wnosi coś wartościowego, skłania także do refleksji. A na dodatek dawka specyficznego humoru równoważy wiele dość nieprzyjemnych spraw. A komentarze dotyczące bieżącej polityki nie są zbyt nachalne a nawet często bardzo trafne.
Książka "Pięć i pół śmierci" to również tak zwana nieodkładalna lektura.

Podczas spaceru z psem po parku, osiemdziesięciotrzyletnia kobieta znajduje wiszącego na drzewie nastolatka. Wszystko wskazuje na samobójstwo, zszokowana kobieta wzywa policję. Okazuje się, że to Aleksander, siostrzeniec podkomisarza Wiktora Duranowicza. Ktoś go powiesił po śmierci na drzewie...
Kilka dni później w domku na działce, starszy mężczyzna znajduje nastoletniego Tymoteusza, któremu ktoś wbił nóż w plecy.
Niby proste z pozoru sprawy okazują się nierozwiązywalne. Szef policji postanawia zatem zmienić śledczych prowadzących dochodzenia. Duranowicz zajmuje się sprawą Tymoteusza, natomiast Izabela Reglińska zbiera materiały na temat śmierci jego siostrzeńca. Nie wydaje się, żeby te sprawy się łączyły, obaj nastolatkowie nie znali się, więc nie ma żadnych punktów łączących ich ze sobą, poza tym zupełnie w inny sposób zostali pozbawieni życia. Zatem raczej nie jest możliwe, że to ten sam sprawca.
Przed Wiktorem i Izabelą trudne zadanie, tym bardziej, że w ich zespole trafił się policjant bazujący tylko na swoich znajomościach i podważający ciągle ich pracę a nawet kompetencje. Dosłownie rzuca im kłody pod nogi i donosi gdzie tylko może...

W drugim wątku poznajemy siostry, które były rozdzielone w dzieciństwie i właśnie teraz niespodziewanie na siebie dosłownie wpadły. Chociaż fizycznie są do siebie bardzo podobne, to jednak charaktery mają zupełnie inne, poza tym maja całkowicie odmienne podejście do życia, więc trudno im się porozumieć. Julitta niespodziewanie wpada na pomysł jak wykorzystać podobieństwo swojej introwertycznej siostry. Zyta nie podejrzewa siostry o złośliwość i złe intencje, ale coś jej nie pasuje w zachowaniu Julitty...

Czy uda się policjantom rozwiązać zagadkowe śmierci nastolatków? Czy poprawią się ich kontakty w pracy?
Co knuje Julitta, i jak na te intrygę zareaguje Zyta?
Co wspólnego mają zabójstwa nastolatków z niedawno odnalezionymi siostrami?

Intryga uknuta znakomicie, akcja wartka i świetnie wykreowani bohaterowie. Mimo kilku wątków, całość spójna i bardzo realistyczna.
Polecam, super lektura.