Paryż w ogniu recenzja

Sophie Taylor ma nowe zadanie, dotyczące tajemniczej śmierci cenionego profesora. W tym celu dziewczyna wyjeżdża do Paryża, gdzie niedługo ma odbywać się wielkie wydarzenie, jakim jest Wielki Wyścig Powietrzny. Tymczasem na zamku w Arnovii księżniczka Anna zaniepokojona jest zachowaniem nowej guwernantki, która najwyraźniej ma więcej sekretów, niż można byłoby się spodziewać. Wkrótce wszystkie te wydarzenia łączą się w jedno, ukazując czytelnikowi niesamowity spisek.

Największym plusem tej historii jest fakt, że książka ta jest w pełni zrozumiała bez potrzeby znajomości poprzednich części. Tego szczerze powiedziawszy najbardziej się obawiałam, ale autorce udało mi się miło mnie zaskoczyć.
W książce przedstawiono silne i zdecydowane postacie żeńskie, które potrafią same sobie poradzić, a także wspierają się wzajemnie. Bardzo mi się to spodobało, podobnie zresztą jak sama fabuła, której do zwyczajności dużo brakuje. Każdy z wątków jest poprowadzony w sposób ciekawy, nie miałam uczucia, aby któryś wysuwał się na pierwszy plan. Ciekawym zabiegiem było także połączenie fikcji literackiej z tłem historycznym, a także przedstawienie języka i kultury innej narodowości. Opowieść tę cechuje także duże poczucie humoru, które jednocześnie pozostaje w granicach dobrego smaku. Podobała mi się także szybka akcja historia, która jednocześnie była zrozumiała. Zapewne miłośnicy serii wyłapią więcej smaczków odnośnie poprzednich tomów, mi lektura tego tomu jednak bardzo się podobała.
Również wątek królestwa Arnovii był ciekawym zabiegiem, ukazującym fakt tego, że podczas walki o tron niektórzy gotowi są iść do celu po trupach. Nie oznacza to jednak, że książka jest w jakiś sposób brutalna - moim zdaniem spokojnie mogą czytać ją osoby w młodym wieku. Na uwagę zasługuje także przepiękne wydanie książki, a mapa na początku książki idealnie kieruje czytelnika, dzięki czemu nawet dłuższe przerwy w lekturze nie są problemem. Mogę z całą stanowczością polecić tę książkę.