Służąca recenzja

„Służąca” to jest taka książka, której było mi trzeba! Trochę w stylu amerykańskiego thrillera (bardzo na plus), satysfakcjonująca i jednocześnie nieco stresująca.

Julia, młoda dziewczyna, której celem jest w przyszłości założenie firmy sprzątającej, trafia z polecenia do willi Marii i Mikołaja Borewskich, którzy od samego początku wydają się tajemniczy i nieco złowieszczy. Maria proponuje Julii wprowadzenie się i dbanie o porządek na codzień, jednak kobieta odmawia. Niestety po krótkim czasie jest zmuszona przyjąć ofertę padając ofiarą brutalnej intrygi Borewskich, nie wspominając o dziwnych oskarżeniach o kradzież w poprzednich domach płynących znikąd. Julia traci przytomność na wiele godzin, nie wzywa się do niej karetki, a pamiątką po tej luce jest cudza bielizna, którą odkrywa na sobie po powrocie do domu. I zdjęcia. I szantaż. Jak w potrzasku, nie ma z tej sytuacji zatem innego wyjścia niż się zgodzić na układ. Jeden rok, jakoś to będzie.

Małżeństwo z dziwnej pary przekształca się w oprawców, dla których psychiczne znęcanie się nad ‚służką’ jest potrzebne do życia jak powietrze. Ustalone warunki okazują się niewystarczające, a pani domu robiąca Julii pod górkę też nie ułatwia pobytu w willi.

Jedyną osobą, na którą Julia prawdopodobnie może liczyć jest Kacper, syn Borewskiego, który pomimo mrocznej wyobraźni tworzącej dystans jednak okazuje się z czasem deską ratunku.

Książka trzymająca w napięciu i, co ważne, nie jest irytująca. Znaczna część thrillerów psychologicznych niestety robi z ofiary jeszcze większą ofiarę, a ich użalanie się nad sobą doprowadza czytelnika do szewskiej pasji. Tutaj tego nie ma, a za to dostajemy namacalną bezradność bohaterki.

Od samego początku podejrzenia rzucane są na różne osoby - czy ten zapadający się prostokątny kawałek ziemi i historia ze służką sprzed dziesięciu lat oznaczają ciało w ogródku? A czy Kacper jest godny zaufania, chociaż w swojej powieści robi z syna oprawcy mordercę?

Koniecznie przeczytajcie, ja naprawdę nie żałuję i polecam!