Dzikie dziecko miłości recenzja

W temacie fantastyki dopiero raczkuję i poznaję się w tym kierunku. Twórczość Anety Jadowskiej miałam już okazję poznać dzięki Hardej Hordzie, więc kiedy w portalu Czytam Pierwszy pojawiła się ta pozycja, wiedziałam, że muszę ją mieć. Nie zawiodłam się. Ciężko jest mi określić czy pojawiają się tu jakieś błędy w świecie magicznym. Nie znam też wcześniejszej serii o Dorze Wilk, ale to nie przeszkodziło mi odnaleźć się w Thornie. Czasami porzucałam książkę by sprawdzić w internecie czym lub kim są opisywane artefakty, bądź postacie, ale nie było to męczące. Książka ma ponad 350 stron, jednak pochłania się ją z przyjemnością. 
Świat magiczny gładko przeplata się z rzeczywistym. Bohaterowie są dobrze zbudowani, większość z nich posiada magiczne moce, ale każdy ma swoje określone miejsce w powieści.
Jest to fantastyka dla dorosłych, dla nastolatków może być za dużo dwuznacznych opisów nacechowanych erotyzmem lub zbyt brutalnych opisów. Bardzo polecam.