Święta w Port Moody recenzja

Dziennikarka Abigail Sharp ma szansę na awans. Wydaje się, że jej romans z szefem jeszcze bardziej jej to ułatwi. Jednak kiedy dostaje artykuł od napisania o świętach wszystko się zmienia. Kobieta bowiem ich nie lubi i nie obchodzi. Dodatkowo dostaje wiadomość od rodziców, że musi się zająć chorym dziadkiem. Wiąże się z tym powrót do Port Moody, w którym nie było od dziesięciu lat. Zostawiła tam całą swoją rodzinę, ale także bolesne wspomnienia.

Spotyka tam Logana - swoją dawną miłość. Mężczyzna nie wyjechał z miasta. Pracuje on w barze u swojej ciotki oraz jako aktor. Nie ma wielkich ról, ale może spełniać swoje marzenie. Kiedy dowiaduje się, że przyjeżdża Abi, liczy na to, że jej nie spotka.

Kobieta chciała początkowo zaszyć się w domu i z niego nie wychodzić, jednak niestety się jej to nie udało. Drogi Logana i Abigail się przecięły, Jak wpłynęło to spotkanie na dwie osoby? Mimo, że minęło tyle lat, nie są sobie obojętni. Czują do siebie pożądanie, tęsknotę. Co się stało kilka lat temu? Kto stoi za ich rozstaniem? Czy da się to naprawić?

Książka jest przyjemna, szybko się ją czyta. Szczerze powiedziawszy to nie mogłam się od niej oderwać! Plusem jest to, że naprawdę czuć świąteczny klimat w tle. Jest to opowieść o chorobie, ale także o rozmowie. Pokazuje ona jakie tragiczne w skutkach mogą być braki rozmowy z innymi. Czyta się ją w napięciu, nie wiedząc co przyniesie nowa strona. Wciąga niesamowicie, a bohaterzy nie są banalni. Bardzo podobało mi się ich wykreowanie. Uroku dodaje klimat świąteczny, który nie został pominięty. Ubieranie choinki, śnieg - wszystko dodaje super świątecznego klimatu. Świetnymi postaciami był dziadek Abigail oraz Billy - jego przyjaciel. Panowie byli naprawę ciepli oraz mili. Szybko zapadają w pamięć. Jest trochę scen erotycznych. Jednak niektóre były za szybko dla mnie. Dopiero co się spotkali, nienawidzą siebie, a w drugiej sekundzie idą "do łóżka". Nadawało to trochę gwałtowności.
Później książka już sama płynie i nawet nie jesteśmy w stanie powiedzieć, kiedy już ją skończyliśmy. Rozdziały są krótkie - co sobie cenię, ponieważ takie mi się najlepiej czyta.

Polecam na jesienne wieczory, spędzone pod kocykiem, a w ręce kubek z herbatą.❤❤❤