Syrena recenzja

Osławiona autorka powieści erotycznych, Nora Sutherlin, z każdą kolejną książka zdobywa coraz większą popularność. Jej najnowszy manuskrypt jest jednak inny, bardziej poważny, bardziej osobisty i Nora jest przekonana, że to będzie jej przełomowa powieść… jeśli kiedykolwiek ujrzy światło dzienne. Zachary Easton trzyma los Nory w swoich wypielęgnowanych rękach. Wymagający brytyjski redaktor zgadza się zająć książką pod jednym warunkiem: chce pełnej kontroli. Nora sądziła, że wie wszystko na temat balansowania na granicy wytrzymałości. Ale w świecie, gdzie namiętność oznacza ból, nic nie jest proste.

Zacznę od tego, że zdecydowanie nie jest to łatwa historia. Jest to opowieść mroczna, zawiła i pełna emocji. Książka, w której poznajemy bardzo dobrze wykreowaną główną bohaterkę. Pewną siebie i swojej wartości, która kusi i nie bo się mówić o tym czego chce. Kobietę, w otoczeniu której spotykamy trzech mężczyzn, a każdy z nich jest zupełnie inny. Pierwszy to perfekcjonista z zasadami, drugi czuły i kochający, trzeci – władczy i dominujący. W trakcie czytania możemy obserwować jak różni się jej zachowanie i podejście w stosunku do każdego z nich.

„Syrena” to książka, która nie raz nas zaskoczy, zszokuje, a niektórych może nawet zniesmaczyć. Znajdziemy w niej dużo brutalności, namiętności, ale też toksyczności. Jest to książka o poznawaniu siebie i swoich pragnień, ale też granic.

Motyw książki w książce był dla mnie czymś nowym. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i chociaż był to dla mnie nowy i świeży styl, nie powiem, że przeczytałam ją szybko i z lekkością. Miałam do niej kilka podejść, mimo że sama historia mnie ciekawiła, ciężko było mi się przez nią przebić. Myślę, że nie jest to książka dla każdego. Pomijając fakt, że jest kierowana do czytelników 18+, to wydaje mi się, że trzeba być dojrzałym emocjonalnie, żeby dobrze tą historię zrozumieć.

Balansowanie na granicy. Erotyka i bdsm. Historia, która jest kontrowersyjna, zaskakująca, ale też dająca do myślenia. Dużym plusem była dla mnie relacja Nory i Zacharego, która pełna była napięcia, a także to, że im dalej czytamy tym więcej się dowiadujemy. Tym lepiej poznajemy Norę i jej problemy. No i nie można tu nie wspomnieć o zakończeniu, które mocno mnie zaskoczyło.

„Syrena” to pierwszy tom serii „Grzesznicy”. Niebanalna i nieszablonowa historia, która była dla mnie czymś nowym. Myślę, że warto ją przeczytać, żeby samemu poczuć te emocje. Samemu ją ocenić. Osobiście mam mieszane uczucia, ale drugi tom z ciekawości chętnie przeczytam.