Błękit szafiru recenzja

Błękit szafiru to już druga cześć mojej ulubionej serii. W tej cześći wszystko sie robi jeszcze bardziej tajemnicze.
Gwen coraz bardziej zakochuje sie w Gideonie. Wydaje sie, że chłopak odwzajemnia jej uczucia, ale czy na pewno?
Jednego razu nie może sie powstrzymać przed dotykaniem jej, a już nastepnego dnia zachowuje sie wobec niej nieprzyjemnie i oschle. Gwendolyn przez cały czas próbuje nie poddawać sie jego urokowi, ale gdy tylko go ujrzy jej wszystkie obietnice diabli wzieli. I to mnie troche wkurzało, że nie mogła sie powstrzymać. A to też dawało jej pewnego rodzaju uroku.
W tej cześći dołączy do nas nowy przyjaciel Gwen- zabawny demon gargulec- Xemerius. Nie mogłam sie powstrzymać przed wybuchem śmiechu, gdy tylko dorzuci jakiś żart. Dosłownie każde zdanie wypowiedziane przez niego jest tak zabawne, że aż (przepraszam, że sie tak wyraże) chce sie sikać ze śmiechu.