Eon. Ostatni lord Smocze Oko recenzja

Sznur pereł

Autor: @enga ·4 minuty
2011-06-29
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Eonę spotykamy tym razem w małej wiosce rybackiej, gdzie uciekinierzy schowali się przed wojskami uzurpatora. Udało jej się uciec razem z kilkorgiem najbliższych sług i pomocników. Po zamordowaniu dziesięciu z dwunastu smoczych lordów smoki są w żałobie i zaciekle walczą z każdym objawem zespojenia Eony (lub żyjącego ciągle Lorda Ido) ze smokiem. W czasie walki Ryko został ranny, a Eona postanawia spróbować go uleczyć. Udaje jej się to, ale przy okazji - przez swoją nieumiejętność - niszczy praktycznie całą wioskę i zabija kilkadziesiąt osób. A na dodatek okazuje się, że każde uzdrowienie łączy ją już na zawsze z uzdrowioną osobą, może nimi manipulować według swojej woli.

Pierwszym zadaniem po uzdrowieniu Ryka jest odnalezienie jedynego żyjącego następcy tronu - księcia Kygo. Wyruszają w podróż, która okazuje się nie mieć końca - spotkanie z księciem owocuje próbą uwolnienia Lorda Ido, który jest potrzebny do rozwijania umiejętności Eony, której wiedza dotycząca bycia Lordem Smocze Oko jest ciągle niewielka. Jego uwolnienie pomaga Eonie w nabieraniu wprawy w posługiwaniu się smoczą mocą, zaczyna umiejętniej ją kierunkować i użytkować.

Jednakże czas upływa nie tylko na ćwiczeniach - na horyzoncie pojawia się wielka armia uzurpatora Sethona. Piętnaście tysięcy jego żołnierzy przeciwko czterem tysiącom prawowitego następcy tronu. Zapowiada się tragiczna w skutkach walka. Żeby to było jedyne zagrożenie... Nadciąga były uczeń Lorda Ido opętany przez starożytny foliał, który wziął go w swe władanie i uczynił z niego siejącego śmierć potwora. A to jeszcze nie koniec pułapek czekających na Eonę i księcia Kygo! Czy zdołają przeżyć i przywrócić tron cesarstwa prawowitemu następcy? Czy Eona zrozumie swoją siłę oraz odczyta prawidłowo przesłanie swojej przodkini? Czy odnajdzie sposób zapewnienia smokom spokoju? Czy uda się jej zrozumieć własne pragnienia i cele?

Druga część jest jednocześnie inna i podobna do pierwszej. Podobna w atmosferze tej jakby azjatyckiej magii oraz w pięknych opisach związanych z łącznością ze smokami. A inna dlatego, że bardzo mocno ukazuje dojrzewanie - zarówno Eony, jak i Kyga. Eona przeżywa zresztą wielostronną przemianę. Uwolniona od roli chłopca przyzwyczaja się od nowa do bycia dziewczyną. Musi się odnaleźć w tej roli tym bardziej, że dla mieszkańców Cesarstwa kobieta w roli Lorda (a właściwie Lady) Smocze Oko jest szokiem i całkiem wielu osobom się to nie podoba. Kolejne dojrzewanie dotyczy władania smoczą mocą - powoli docierają do niej możliwości i ograniczenia. Uczy się jeszcze więcej dzięki swoim przodkiniom - ich wiedza i świadectwa docierają do niej z różnych źródeł i pomagają pełniej widzieć relacje ludzi i smoków. Dociera do niej prawda dotycząca tego, co naprawdę zapoczątkowało współżycie ludzi i smoków, chociaż zaakceptowanie tego jest dla niej trudne. Następny aspekt, to relacje damsko-męskie. Pojawiają się uczucia, zarówno między Eoną i Kygiem, jak i Eoną i lordem Ido. Zasakakuje to główną bohaterkę, nie radzi sobie z takim podwójnym naporem uczuć. Długo nie umie przeanalizować swoich przeżyć i odczuć, jednak pod koniec książki dochodzi do ostatecznego wyjaśnienia między tą trójką, Eona odzyskuje jasność w tym aspekcie i stara się jak może, by ocalić ukochanego. W ogóle cały tom to jedno wielkie i powolne przemienienie z niedojrzałej jeszcze dziewczyny w młodą kobietę. Eona w tej części musi poradzić sobie z tak wieloma rzeczami, że problem miałaby starsza i bardziej doświadczona osoba. Dziewczyna ma jednak mimo wszystko szczęście - nie jest sama, ma do pomocy przyjaciół, przodkinie i smoczycę.

Ten tom przypadł mi do gustu tak samo, jak poprzedni. Jest inny (o czym już pisałam), ale moim zdaniem świetnie uzupełnia pierwszy tom i tworzy całość. Książka porusza wiele zagadnień - lojalności, kwestię władzy i jej nadużywania, wykorzystywania innych, przyjaźni, walki o dobrą sprawę, poznawania samego siebie, dojrzałości, przemiany etc.

Świetnie kontynuowane są także wątki związane ze smokami i ich magią. Ich opisy są bardzo interesujące, pełne niespodzianek, dobrze napisane. Wrażenie zrobiło na mnei zakończenie, a szczególnie właśnie część związana ze smokami. Piękne zamknięcie cyklu.

Obydwie książki Goodman zrobiły na mnie na tyle dobre wrażenie, że zyskała we mnie wierną fankę. Będę wyglądała kolejnych jej książek i liczyła na to, że będą tak ciekawe, dobrze skonstruowane i interesująco czerpiące z różnorakich kultur, jak "EON" i "EONA".

Mogę napisać to samo, co napisałam pod pierwszą recenzją: polecam wszystkim tą fantastyczną podróż przez świat smoków, magii, tradycji, intryg dworskich i tajemnic! Dla tych, którzy lubią fantastykę, smoki, ale również intrygi dworskie, kultury wschodu oraz ciekawie skonstruowane światy! Tutaj dochodzą jeszcze różnorakie walki.

[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu - http://ksiazkowo.wordpress.com]

Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-06-21
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Eon. Ostatni lord Smocze Oko
Eon. Ostatni lord Smocze Oko
Alison Goodman
8.5/10
Cykl: Eon, tom 2

Długo wyczekiwana kontynuacja znakomitej powieści "EON. Powrót Lustrzanego Smoka". Imperium Niebiańskich Smoków - od prawieków chronione przymierzem z dwunastoma duchowymi bestiami - chwieje się w po...

Komentarze
Eon. Ostatni lord Smocze Oko
Eon. Ostatni lord Smocze Oko
Alison Goodman
8.5/10
Cykl: Eon, tom 2
Długo wyczekiwana kontynuacja znakomitej powieści "EON. Powrót Lustrzanego Smoka". Imperium Niebiańskich Smoków - od prawieków chronione przymierzem z dwunastoma duchowymi bestiami - chwieje się w po...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Mam mieszane uczucie w odniesieniu do tej książki jako kontynuacji pierwszej książki Alison Goodman. Jest to książka zarówno lepsza, jak i gorsza od poprzednika. W sumie, wszystko zależy od perspektyw...

@fri2go @fri2go

Alison Goodman urodziła się w Australii i po krótkich wędrówkach zamieszkała w Melbourne, swoim mieście rodzinnym. W 1999 r. została objęta prestiżowym patronatem im. D. J. O'Hearna Uniwersytetu w Mel...

@monia1990 @monia1990

Pozostałe recenzje @enga

Każdy kot ma dwa końce
Kocio-ludzka rzeczywistość

Nie może to być recenzja w typowym tego słowa znaczeniem, bo też i książka nie jest typowa. Wszyscy znamy masę mniej lub bardziej ciekawych polskich przysłów i powiedzeń,...

Recenzja książki Każdy kot ma dwa końce
Matki, żony, czarownice
Saga o kobietach

Joanna, czterdziestoletnia żona i matka, szczęśliwa i spełniona kobieta. Pochodzi z rodu nietypowych kobiet, które zawsze mają burzliwe i niewiarygodne życie. A jak to wy...

Recenzja książki Matki, żony, czarownice

Nowe recenzje

Siemowit. Zagubiony
Zagubiony
@Gosia:

„Siemowit. Zagubiony” to drugi tom cyklu Roberta F. Barkowskiego „Przodkowie”, jest to kontynuacja pierwszej części „Si...

Recenzja książki Siemowit. Zagubiony
Aleo. Burza na północy
Aleo. Burza na północy
@magdalenagr...:

🍃🍃🍃🍃 Recenzja 🍃🍃🍃🍃 Tomasz Miękina "Aleo. Burza na północy" #1 @aleoseriapowiesci Cykl : Aleo. Seria powieści #1 Wyd...

Recenzja książki Aleo. Burza na północy
Kraj, w którym umrę
Ale ci młodzi są źli
@Zaczytane_koty:

Przeglądając nowości, zaintrygował mnie tytuł "Kraj, w którym umrę". Słodko-gorzka perspektywa, jak wyglądałby kraj, ki...

Recenzja książki Kraj, w którym umrę
© 2007 - 2024 nakanapie.pl