Ta dziewczyna recenzja

„Wszyscy pragnęli jej życia, jedna osoba pragnęła jej śmierci”

Uwielbiam dobre kryminały i thrillery. Uwielbiam mroczne pełne tajemnic historie, które pochłaniają i trzymają w napięciu do samego końca, a to wszystko otoczone oksfordzką scenerią i motywem dark academii zapowiadało się naprawdę wyśmienicie i nie mogłam się doczekać tej historii.

Jednak coś poszło nie tak.. usiadłam do tej książki mega podekscytowana, a na samym początku kompletnie nie mogłam się wciągnąć i złapał mnie zastój. Czy to przez nią właśnie, czy przez stres związany z sesją? Nie wiem i nie chce pochopnie oceniać, ale czytanie szło mi naprawdę opornie. Odpuściłam ją sobie na jakiś czas i wróciłam po czasie z nadzieją, że teraz coś „zaskoczy” i faktycznie od mniej więcej połowy było lepiej. Historia robiła się coraz ciekawsza, ale niestety nadal nie czułam takiego „przyciągania” jak przy innych naprawdę wciągających książkach.

Dopiero ostatnie 100 stron wciągnęło mnie niesamowicie, akcja pruła na przód i nie mogłam się oderwać, ani złapać wdechu. To zakończenie było absolutnie niesamowite, pełne napięcia, niepewności z zaskakującym rozwiązaniem (wiem, że niektórzy domyślili się zakończenia, ale ja kompletnie nie), a po odłożeniu tej książki byłam tak rozbudzona, że nie mogłam zasnąć mimo późnej godziny. To jest dokładnie to co uwielbiam w takich książkach.

Jednak niestety na początku naprawdę się wynudziłam, jednak jestem osobom, która woli jak się coś dzieje przez całą książkę, a tutaj cała akcja jest skumulowana na sam koniec. Może też, moje odczucia są związane z tym, że oczekiwałam czegoś naprawdę mega i bardzo się nakręciłam na niesamowitą historię z pędzącą akcją i niesamowitymi zwrotami, a dostałam bardziej klimatyczną historię, z wolno narastającym napięciem, które eksploduje na ostatnich 100 stronach.

Nie mogę jednak nie wspomnieć i nie pochwalić tego cudownego klimatu jaki autorka stworzyła i właśnie to w jej książkach podziwiam najbardziej, nie samą akcję a właśnie ten klimat i całą otoczkę stworzoną dookoła historii. Świetny pomysł z podziałem czasowym „przed” i „po”, które się ze sobą zazębiały i łączyły, co stwarzało taką nutkę napięcia, nerwowości i tajemniczości w związku z tym co się wydarzy dalej.

Miałam naprawdę ogromny problem z ocenieniem tej książki, żeby jej nie skrzywdzić. Jest to moja druga książka tej autorki i drugi raz bardziej podoba mi się klimat historii, niż sama akcja i dopiero teraz zaczęłam się zastanawiać, że to chyba właśnie jest ten urok książek Ruth - budują cudowny klimat, w którym naprawdę można się zatopić, a akcja rozkręca się dość powoli, żeby na końcu buchnąć w nas z pełnej pary.