Recenzja książki Zemsta to za mało

Bardzo często sięgam po kryminały — lubię ten gatunek, lubię również rozwiązywać zagadki kryminalne, bądź psychologiczne. "Zemsta to za mało" skusiła mnie intrygującym opisem, po którym jak sądziłam, książka wciągnie mnie bez reszty. Tak się jednak nie stało, co więcej z przykrością muszę stwierdzić, że nie dałam rady skończyć tej powieści.

Jest to moje pierwsze spotkanie z Izabelą Szolc, w związku z czym ciężko jest mi określić czy zawiódł mnie tutaj styl pisania autorki, czy też płynność fabularna. Nie będę ukrywać, że czymś, co mnie kuło w oczy i nie pozwalało się skupić się na lekturze, był zdecydowanie wulgarny język i jeszcze raz wulgarność, która biła z każdego zdania w tej książce. Zdecydowanie przeszkadza mi to podczas czytania, podobną sytuację miałam kiedy zdecydowałam się sięgnąć po "Trainspotting" autorstwa Irvine Welsh. Nie jestem osobą, która na co dzień używa wulgaryzmów, stąd myślę taka, a nie inna ocena.

Kolejną kwestią była sztuczność głównej bohaterki. Anna Wilk nie przekonała mnie do siebie w żaden sposób, zniechęciła mnie od pierwszych stron. Zawsze nawet jeśli książka mnie nie porywa, staram się doczytać ją do końca, rzadko kiedy odkładam książkę, nie kończąc jej. W tym przypadku jednak po kilku rozdziałach wywołała ona u mnie wiele negatywnych emocji, że bez wahania stwierdziłam, że nie jestem w stanie dokończyć lektury, nie irytując się przy tym. Jest mi bardzo przykro, ponieważ zapowiadało się naprawdę fajnie, a co więcej wiem, że "Zemsta to za mało" nie jest pierwszą książką tej autorki.

Myślę, że w przypadku tej powieści zależy od tego, czego ktoś oczekuje od książki. W moim przypadku, moja ocena wynika z tego, że w żadnym wypadku książka do mnie nie przemówiła. Nie krytykując w żaden sposób Pani Izabeli, wydaje mi się, że śmiało, można napisać dobrą książkę, bez tych wszystkich wymienionych przeze mnie — moim zdaniem — mankamentów. Jak wspomniałam, nie jest to krytyka skierowana w żaden sposób w autora, ponieważ równie dobrze może to być coś, czym Izabela Szolc wyraża siebie, a przede wszystkim komuś może to w zupełności nie przeszkadzać i śmiało uznać to za dobrą lekturę. Na dzień dzisiejszy jestem niestety na nie, ale kto wie, może kiedyś zmienię zdanie.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta z portalu Nakanapie.pl.