Recenzja książki Obłęd

Szpital psychiatryczny to miejsce owiane złą sławą. Mam czasem wrażenie, że utarliśmy schemat i według niego myślimy. Szpital psychiatryczny = coś głowa nie taka. Gdy słyszymy, że ktoś idzie do szpitala, współczujemy mu, życzymy szybkiego powrotu do zdrowia. A co myślimy bądź mówimy, kiedy znajomy wybiera się do placówki psychiatrycznej? Czy również przesyłamy kilka ciepłych słów, czy wręcz przeciwnie myślimy, że coś mu się poprzestawiało w głowie? Po książki Justyny Kopińskiej sięgam w ciemno. Wiem, że się nie zawiodę. Czy tym razem tak było?

Obłęd to zupełnie inna pozycja. To bardziej kryminał, beletrystyka. Trudno nawet zdefiniować i przypisać konkretny gatunek. Jak dla mnie Kopińska osadziła swój poprzedni reportaż w opowieść z dreszczykiem. Bardzo ciekawy zabieg przeniesienia reportażu i stworzenia z niego czegoś innego. Tak naprawdę jest to balansowanie na granicy dobrego smaku. Jeden nieprzemyślany ruch i wychodzi kicz.

Historia Obłedu znana jest czytelnikom poprzednich książek Justyny Kopińskiej. Szpital psychiatryczny zarządzany jest twardą ręką ordynator Alicji Wasny. Podział pacjentów, system kar i nagród. Punkty za dobra i złe zachowanie. Relacja jest naprawdę wstrząsająca. Włos się głowie jeży, że taka historia miała miejsce. A jednak. Personel dobrze dbał, by nikt, o niczym się nie dowiedział.

Obłęd przedstawia historię dziennikarza Adama, który po otrzymaniu tajemniczego maila, sam postanawia przeniknąć do świata pani doktor. Na własnej skórze pragnie zobaczyć, jak to jest, być jednym z pacjentów szpitala psychiatrycznego. Jak to jest być pionkiem w machinie Alicji Wasny.

Czytając, zastanawiałam się, kiedy autorka puści wodze fantazji, dopisze nowe wątki, skupi się bardziej na drugoplanowych bohaterach. Tak się jednak nie stało. Autorka cały czas kontrolowała powieść, by nie wymknęła się i nie wpadła w czarną dziurę zwaną tandetą. Może to i lepiej, bo dzięki takiemu zabiegowi pozycja wyróżnia się na tle innych książek.

Brawo, liczę na więcej takich książek w wydaniu Justyny Kopińskiej.