Minaris księga 1. Syn Oriona recenzja

Jak każda książka "Minaris" ma swoje plusy ale także minusy. Początek był bardzo ciekawy bo samo przeniesienie się do innego świata, podczas wypadku samochodowego przez portal było świetne. Akcja działa się bardzo szybko. Mam wrażenie, że może nawet zbyt szybko. Czytając książkę, która teleportuje bohaterów i czytelnika w inny świat, liczyłam na to że będzie on trochę bardziej przedstawiony. Chodzi mi głównie o opisy. Pierwszy i Drugi świat Minaris różnił się tylko rasami stworzeń, które zamieszkiwały tereny. Mogłyby być bardziej zróżnicowane wizualnie. Bardzo pomogły mi Mapy na końcu książki, bo nazw miast i krain geograficznych było dosyć sporo.

Co do bohaterów, to z jednej strony cieszę się, że tak szybko radzili sobie z kłopotami, ale z drugiej strony, przychodziło im to zbyt łatwo i sprawnie. Również nauka władania mieczem. Przy każdych tarapatach chłopcy z niemagicznego świata od razu świetnie radzili sobie w walce, od niedawna trzymając miecz w ręku... Trochę przyczepiła bym się do Adriana. Jak na swój wiek był bardzo ale to bardzo dojrzały! Czasami wspominał że tęskni za siostrą, ale chyba był zbyt pochłonięty wydarzeniami w magicznym świecie, żebym mogła mu uwierzyć na słowo 😜 Ciekawą rasą byli Dragonici. Mam nadzieję, że w następnej części będzie o nich trochę więcej. Polubiłam Rameya, był troskliwy i mądry. Do tego był dobrym łucznikiem (jak Legolas).

Przez książkę się autentycznie płynęło. Język był prosty, i rozdziały nie były długie. Bardzo przyjemnie mi się czytało i nie czułam ile czasu wędrowałam z drużyną złożoną z ludzi, elfów i smoków. Obrazki były śliczne i interesujące. Sama książka jest przepięknie wydana i można się zakochać w okładce.

Jestem ciekawa następnej części bo liczę, że jeszcze lepiej poznam świat Minaris i bohaterowie mnie zaskoczą.
Podsumowując książka mi się podobała, ale są pewne elementy na które trzeba przymknąć oko, lecz nie każdy to zrobi. Wydaję mi się, że księga pierwsza miała nas dopiero wprowadzić w ten Świat i zaznajomić z postaciami. Moim zdaniem, dobrze, że Pani Maria od razu nie zdradza nam nic o Trzecim i Czwartym Świecie. Przez to jestem zwyczajnie ciekawa jak one wyglądają i kto tam mieszka. Czego tak naprawdę można się po nich spodziewać?