Autor: @Zaczytane_koty ·1 minuta

2021-07-20

Skomentuj

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Ktoś zawsze pociąga za sznurki. Pozornie błahe historie, które wydawać by się mogło, że nie mają swoich konsekwencji w przyszłości, mają wpływ na nasze życie. Zamknięte wspomnienia, leżą i kurzą się na dnie szuflady, by niczym jak puszka Pandory zmienić bieg naszego życia. Po nich niema już niczego. Na koniec przychodzą spokój, cisza i ciemność..

To trzeci i ostatni tom przygód Larysy i Bruna. Choć ciekawość zżerała mnie od środka, to czekałam z lekturą, bo wiedziałam, że dalszych poczynań nie będzie. Nie zaśmieje się z sarkastycznych żartów mężczyzny, nie pójdę na trening bokserski i napije się whisky. To wszystko skończy się z momentem przeczytania ostatniego słowa.

Amok to swoiste rozplątanie niezłego supła. Autorka przez dwa kolejne tomy, tak zakręciła fabułą, wprowadziła tyle wątków, że trudno było rozszyfrować, kto jest zły, a kto dobry. Podczas lektury byłam pełna podziwu dla pani Janiszewskiej, za tak poprowadzą akcję. Wszystko tak się cudownie zazębiało, że czytanie, to była istna przyjemność.

A to, co zafundowała nam autorka na koniec, to istny majstersztyk. Przeżywałam każde zdanie, każdą kropkę. Czytałam po kilka razy ten sam fragment, powtarzając raz po raz w myślach, że przecież tak nie może być. Dlaczego takie zakończenie? Dawno już nie czułam takiej pustki po przeczytaniu książki. Takiego poczucie, że już niczego nie będzie.

Zabrakło mi tu jedynie, nad czym ubolewam, że tak mało było żartów i przytyków mężczyzny. Jego zawadiackiego poczucia humoru, które tak pokochałam w dwóch poprzednich tomach. Nie mniej jednak z całą stanowczością mogę stwierdzić, że w moim czytelniczym sercu Bruno jest na pierwszym miejscu. Takich postaci chce więcej i więcej.

Tak moi drodzy pisarze powinno się pisać. Dając odbiorcy cały wachlarz emocji od smutku przez irytacje, aż po radość. Bierzcie i uczucie się, bo czerpać wiedzę to tylko od najlepszych.

To już jest koniec i nie ma już nic… śpiewały Elektryczne gitary, jestem pewna, że w wykonaniu Izabeli Janiszewskiej, to nie jest koniec. I jeszcze nie raz nas zaskoczy.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-07-15

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Amok

Izabela Janiszewska

8.4/10

Cykl: Komisarz Bruno Wilczyński, tom 3

Szaleństwo, przemoc, rozpacz, wszystko ma swój koniec. W trakcie poszukiwań zaginionej policjantki komisarz Bruno Wilczyński daje się wciągnąć w grę, w której nawet najmniejszy błąd może okazać się ...

Komentarze

Amok

Izabela Janiszewska

8.4/10

Cykl: Komisarz Bruno Wilczyński, tom 3

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Amok Izabela Janiszewska

Ponad rok ta książka czekała, aż ją przeczytam. Zupełnie nie mam pojęcia, czemu tak długo, bo poprzednie dwa tomy bardzo mi się podobały. Na tej części również się nie zawiodłam. Tym razem Bruno...

@mrsbookbook

Jak krew z nosa

Ależ to się wlekło :) Ślimaczyła się akcja tej tej powieści potwornie. Niby mamy jakieś tam dwa wątki, niby jakoś tam idą do przodu, ale czytelnik ma cały czas wrażenie, że utknął w jakiejś koleinie....

@Bartlox

Pozostałe recenzje @Zaczytane_koty

Po prostu bądź

Od premiery książki "Ginekolodzy. Tajemnice gabinetów" upłynęło kilka lat. W medycynie taki czas, to prawdziwy skok w inną rzeczywistość. Nie tylko metody, czy procedury...

Recenzja książki Ginekolodzy 2

„Bogactwo mojej miłości rozsypałam w Auschwitz”

W ostatnim czasie temat obozów koncentracyjnych budzi zainteresowanie wielu pisarzy. Spore grono uczyniło z tego maszynkę do zarabiania pieniędzy, przeinaczając fakty i ...

Recenzja książki Anioł w piekle Auschwitz