Recenzja książki Red, White & Royal Blue

Mało brakowało, a nie skończyłam tej książki... ale moją ciekawość sprawiła, że musiałam ją skończyć.

Podczas wesela na brytyjskim dworze królewskim wybucha kłótnia. W jej wyniku książę Walii — Henry i Pierwszy Syn Ameryki — Alex lądują w torcie weselnym, co wywołuje kryzys dyplomatyczny między państwami. Żeby go zażegnać, PR-owcy wymyślają ustawkę: Henry i Alex mają spędzić razem jeden dzień, pokazując się mediom jako najlepsi przyjaciele. Nikt się nie spodziewa, że fałszywa znajomość przerodzi się najpierw w prawdziwą przyjaźń, a potem w uczucie, które młodzi mężczyźni będą zmuszeni ukrywać przed całym światem. Jak długo dadzą radę udawać? A może odległość i mieszkanie na innych kontynentach wystawi na próbę to, co ich łączy? Albo co najgorsze, ktoś odkryje ich związek i wybuchnie międzynarodowy skandal?

Brzmi ciekawie, nie? Książka jest hitem na całym świecie. Bookstagram i Tiktok wręcz oszalał na jej punkcie, więc od jakiegoś czasu książka była na mojej liście do przeczytania. I powiem wam, że to moje największe książkowe rozczarowanie w ostatnim czasie. Kompletnie nie rozumiem jej fenomenu, mimo że w pewnym stopniu ciągle kibicowałam głównym bohaterom, a „ich przeciwnikom” chciałam wykrzyczeć w twarz: Pozwólcie im być sobą!; to momentami ciężko mi się czytało tę książkę. Może było to wywołane tym, że polityka grała jedną z drugoplanowych ról, a to coś, co mnie nudzi i zniechęca, ale uwierzcie, że nie jest to tutaj czymś, co przytłacza. Alex jest po prostu związany z polityką, a zbliżające się wybory prezydenckie sprawiają, że jest ona jej nieodłączną częścią. Dodatkowo czasami miałam wrażenie, że akcja przyspieszała, jakby ktoś kliknął powolne przewijanie do przodu, by szybciej przejść dalej, ale bez omijania danych momentów.
I nie mogłabym na koniec wspomnieć o mamie Alexa — prezydentce USA. To słowo strasznie mnie irytowało i zastanawiałam się, czy kiedykolwiek pojawi się jakieś inne określenie, jak np. Pani Prezydent, które moim zdaniem brzmi o wiele, wiele lepiej.

Jednak nie zniechęcam was do tej książki. To jeden z tych przykładów, że coś, co się może podobać jednym, innym się nie podoba.