To tylko zabawa recenzja

“Życie rzadko kiedy ofiarowuje nieszczęśliwe wypadki osobom, które rzeczywiście na nie zasługują”.

Od razu zostajemy wrzuceni na głęboką wodę, zaczyna się od niepokojących, mocnych słów. Paula twierdzi, ze tuż przed swoimi czternastymi urodzinami zabiła Sarę. Co spowodowało, że spokojna, cicha dziewczyna, jaką jest Paula, posunęła się do takiego czynu? Razem z Paulą cofamy się w czasie, dziewczyna próbuje przypomnieć sobie wydarzenia sprzed lata. Pewne deszczowe lato, kiedy zmieniło się wszystko. To wtedy zbliżyła się do Grześka, miejscowego rozrabiaki. Razem z nim, z przyjaciółką Sarą i innymi młodymi ludźmi spędzają coraz więcej czasu. Nuda powoduje, że zaczynają wymyślać niebezpieczne zabawy, a konflikty między nimi przyczyniają się do działania bez zastanowienia. Dochodzi do tragicznych wydarzeń…

Młodzi ludzie stojący u progu dorosłości, nuda, z której wyłaniają się zatrważające pomysły. Fabuła zajmująco poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, została podzielona na trzy części, mamy teraźniejszość i cofamy się w czasie. Autorka ma lekkie, płynne, naturalne pióro, wyraźnie odczuwamy wzrastający niepokój. Z wnikliwością ukazane emocje, jakie stają się udziałem naszych bohaterów. A ci bardzo dobrze wykreowani, ciekawy psychologiczny rys na ich osobowości. Wiarygodni, realni, zwyczajni, to młodzi ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Do Pauli od razu poczułam sympatię to spokojna, małomówna, zamknięta w sobie dziewczyna, pragnie akceptacji, nie chce być wyobcowana. Narracja toczy się z jej perspektywy, mamy wrażenie, że czytamy jej pamiętnik.

Angażująca emocjonalnie lektura. Małomiasteczkowa, zamknięta społeczność, tutaj wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą. Każdy jest na celowniku, każdemu bez powodu można przypiąć nieprzyjemną łatkę. Górujące nad miastem cmentarzysko, nieprzyjemne blokowisko, ciemne zaułki. Podjęte decyzje, które nieuchronnie prowadzą do tragedii. Wyobcowanie, poczucie samotności, odrzucenie, osaczenie. Nasuwające się pytania, których zamiast ubywać, wciąż przybywa. Intrygi, niedopowiedzenia, mroczne tajemnice. Autorka umiejętnie na gra na naszych emocjach, wodzi nas za nos, z mroku tajemnic wyłaniają się niechciane prawdy. Młodzi ludzie, ich problemy, trudne wzajemne relacje, problemy rodzinne, przekraczanie granic, ryzykowna, niebezpieczna gra.

Wciągająca, zaskakująca, niepokojąca, przepełniona tajemnicami powieść młodzieżowa z elementami kryminału. Zakończenie całkowicie mnie zaskoczyło, czegoś takiego kompletnie się nie spodziewałam. Serdecznie polecam!