Juan Luis recenzja

Nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam tak mieszane uczucia względem jakieś książki, co do tej. Z jednej strony mi się podobała, a z drugiej podczas czytania kilka razy chciałam je przerwać. Pomimo momentów, które mnie odpychały, bawiłam się naprawdę dobrze.

Sofia Casella to córka sycylijskiego barona narkotykowego. Dziewczyna wiedzie z pozoru szczęśliwe życie. Nieoczekiwanie jej idealny świat się rozpada, kiedy nakrywa swojego ukochanego na zdradzie. Sofia postanawia odciąć się od zmartwień i wyjechać do Barcelony. Jednak przypadkowo dziewczyna staje się świadkiem egzekucji, a z opresji ratuje ją przystojny Kolumbijczyk, który ma wobec niej swoje własne plany.

“Prze­cież nie od dziś mówią, że naj­lep­szym le­kar­stwem na zra­nio­ne serce jest nowa mi­łość, naj­wi­docz­niej wbi­łam sobie to głę­bo­ko w pa­mięć i, pro­szę, oto je­stem”.

Z początku książka mnie wciągnęła i zapowiadała się naprawdę dobrze. Polubiłam bohaterów i wszystko, co wokół nich się działo, zainteresowało mnie bardzo mocno. Jednak pojawił się moment, w którym moje zaciekawienie zniknęło. Akcja toczyła się moim zdaniem bardzo szybko. Za szybko. A to mnie trochę zniechęciło, jednak dałam książce szansę. Kiedy przestałam brać pod uwagę tempo rozwijania się relacji głównych bohaterów, na nowo wciągnęłam się w historię. Jednak nie potrafiłam się zżyć z bohaterami, tak jak na początku myślałam, że to zrobię.

Szybka akcja utrudniała mi odbiór historii, ale paradoksalnie to właśnie ona sprawiła że czytając, bardzo dobrze się bawiłam. Traktowałam ją jak telenowele na papierze. A dało mi to duże pole do komentowania historii, rozmawiania o niej z innymi. I właśnie ta możliwość sprawiła między innymi, że przyjemnie czytało mi się tę historię. Bohaterowie byli mało wyróżniający się, jednak tajemnica, którą skrywali i powoli zaczynała wychodzić na wierzch, sprawiłą że byłam ciekawa ich losów.

Byłam też ciekawa, co może się jeszcze wydarzyć, ponieważ po około 40% książki, miałam wrażenie że już wydarzyło się praktycznie wszystko. Zdrada, porwanie, ciąża, mnóstwo tajemnic. Działo się dużo na raz.

Spodobało mi się również to, że historia została przedstawiona z perspektywy dwóch głównych bohaterów. Dawało do większą wiedzę o ich poczynaniach oraz większe pole do komentowania, momentami ich irracjonalnych decyzji.

Podsumowując, książka idealnie nada się na luźny wieczór, podczas którego nie chcemy długo zastanawiać się nad skomplikowaną fabułą. Pomimo mankamentów, mogę z czystym sercem polecić historię, a ja w najbliższym czasie sięgnę po kontynuacje.