Tylko tam recenzja

Od czasu do czasu muszę przeczytać coś niewymagającego. Mój wybór padł na „Tylko tam” Marty Bielawskiej. Dałam się skusić akcją osadzoną w zachwycających mnie ostatnio realiach Suwalszczyzny.

Książka nie zawodzi oczekiwań czytelników, którzy potrzebują schematycznego do bólu romansu. Dowiadując się o zdradzie męża, Amelia wyjeżdża na koniec świata do gospodarstwa agroturystycznego swojej przyjaciółki, by zastanowić się nad swoim życiem. Spotyka tam Sebastiana, początkowo antypatycznego i mrukliwego mężczyznę, który najwyraźniej skrywa jakąś tajemnicę. Stopniowo przekonują się do siebie i bardzo zbliżają, jednak pewne niedopowiedzenia i dramatyczna przeszłość Sebastiana sprawiają, że ich drogi gwałtownie się rozchodzą. Gdy już wydaje się, że wszystkie nici porozumienia zostały zerwane, Sebastian wraca. Wróżby na przyszłość znów stają się obiecujące.

Fabuła, jak widać, jest wzorcowa dla gatunku. Jednak nawet w tak oczywistej historii ważna jest jakość wykonania, której niewiele mam do zarzucenia. Bohaterowie być może dość szybko radzą sobie z traumatycznymi przeżyciami, nie rozpaczają po całkowitym rozpadzie nie tylko małżeństwa, ale i życia. Jednak mimo wszystko uważam, że warstwa psychologiczna książki nie jest żałośnie płytka. Autorka zwraca uwagę na takie wartości, jak przyjaźń, rodzina i wybaczenie. Ostrożnie próbuje poruszyć temat depresji. Przede wszystkim jednak nie tworzy bohaterów cukierkowych, którzy maślanym wzrokiem wpatrują się w swoje piękne i wypielęgnowane ciała. Zamiast tego myślą, analizują swoją sytuację, nie poddają się bezkrytycznie wpływowi motylków w brzuchu.

Poza tym lubię wiejskie klimaty, w których przyroda odgrywa istotną rolę. W „Tylko tam” opisy suwalskich widoków, pagórków, lasów i pastwisk sprawiają, że chce się tam pojechać, zobaczyć i poczuć zapachy nieskażonej natury. Tym samym wśród książek lekkich, łatwych i przyjemnych książka Marty Bielawskiej plasuje się na wysokich miejscach. Oczywiście nie pretenduje do literatury pięknej, ale można się przy niej zrelaksować. I zatęsknić za romantycznym stanem zakochania się.