Heydrich twarz zła recenzja

Heydrich był prawa ręka znanego wszystkim Heinricha Himmlera. Od zawsze znajdował się w jego cieniu. Znał jednak swoje miejsce i wykonywał co do joty rozkazy Hitlera, które Himmler mu przekazywał. W zasługach za wierną pracę został Protektorem Rzeszy i objął kontrolę nad Czechami i Morawami. Jednym z rozdziałów książki jest opis przebiegu jego błyskotliwej kariery wojskowej. W wielu przytaczanych źródłach możemy zapoznać się z jego myślami, rozkazami które otrzymywał i wydawał, a także stenogramy ważnych spotkań, w których brał udział, a zapadały na nich niezwykle ważne decyzje mające wpływ na życie milionów ludzi. Równocześnie podkreśla sukcesy esesmana na polu sportowym oraz jego zamiłowanie do zdrowego trybu życia. Heydrich traktował mordowanie ludzi i uprawianie szermierki jak podobne do siebie dyscypliny sportu.

Autor skupia się również na pochodzeniu Heydricha. Wielokrotnie przytacza historię dotyczącą żydowskich korzeni esesmana. Udowadnia jednak ostatecznie, że przez pomyłkę na rodzinę Heydricha padło podejrzenie, którego całkowicie nie udało się pozbyć do końca jego życia.

"Heydrich. Twarz zła" to ostatnia książka Dederichsa. Autor wykonał bardzo rzetelną pracę. Jego książka poza wyżej wymienioną biografią tytułowego mordercy oraz jego współpracowników wzbogacił swoistą kroniką ludobójstwa prowadzoną przez Nazistów na ujarzmionych narodach. Swoją pracę poparł ponad 20 stronami przypisów i zdjęć. Jest to co prawda książka popularnonaukowa, ale w większości oparta na suchych faktach. Autor przy wielu okazjach odchodzi od głównego tematu i rysuje czytelnikowi tło historyczne, aby łatwiej było się zorientować w sytuacji. Jest to spory plus, ponieważ opowieść o życiu Heydricha nie wydaje się kompletnie oderwana od wydarzeń z wojny - jest przeplatana zarówno z czasami I wojny światowej, dwudziestoleciem między wojennym oraz jego błyskawiczną karierą w SS.