Pracowite wakacje w Rzymie recenzja

Tym razem przeniesiemy się wspólnie do Rzymu, gdzie Andrea i Alex zostali wezwani na tajną misję. Wszyscy wiemy, że już wcześniej ich życie nie należało do spokojnych, ale wieczne miasto postanowiło zagmatwać je jeszcze bardziej.

Jak do tego doszło? Na ich drodze pojawił się Oleg, będący Alfą Rzymu i… zaburzył prządek wszechświata i serc naszej dwójki.

Co wyniknie z faktu, że dwóch mężczyzn kręci się obok jednej kobiety? Jaką moc mają tatuaże pokrywające ciało Alexa? I co do cholery ma to wszystko wspólnego z rosyjską mafią?

Może część z was pamięta, że pierwsza część tej serii bardzo mi się podobała i bardzo ją chwaliłam. Tym razem muszę ogłosić wszem i wobec, że „Pracowite wakacje w Rzymie” są jeszcze lepsze! Złożyło się na to kilka aspektów, o których koniecznie muszę wam opowiedzieć.

Po pierwsze uwielbiam Andreę i Alexa, ale to właściwie nie powinno nikogo dziwić. Oboje są twardzi, zaradni i silni. Poza tym ich relacja i to jak świetnie się rozumieją sprawia, że uśmiecham się za każdym razem, gdy tylko o nich myślę.

W tym tomie pojawia się także nowa postać, czyli wspomniany wcześniej Oleg, który miesza i miesza, a ja mimo to bardzo go lubię! Zazwyczaj niechętnie spoglądam na wszelkiej maści trójkąty, ale tym razem jestem zachwycona. Autorce udało się stworzyć relacje, która nie była przerysowana czy dziwna. Cała trójka bohaterów zachowuje się tak naturalnie, że momentami byłam tym faktem zaszokowana.

Poza tym akcja! Uwielbiam, gdy w książkach tego gatunku dużo się dzieje i gdzie każdy ruch bohaterów oznacza kolejne problemy. Ta warstwa również mnie nie zawiodła. Niemalże na każdej stronie czeka nas niespodzianka, która wprowadzała zamieszanie w tym co działo się do tej pory. Na pochwałę zasługuje również to, że główni bohaterowie zwykle zachowują się racjonalnie, a to oznacza, że nie musiałam zbyt często wzdychać i wywracać oczami.

Nie mogę również nie wspomnieć, że bardzo podoba mi się sama idea Zmiennych i tego jakie zdolności mają, a także rola jaką odgrywają w świecie przestawionym. Czyta się o nich, jakby byli najnormalniejszą rasą pod słońcem i to jest świetne!

Ostatnią rzeczą, a właściwie postaciami, które uwielbiam całym sercem są bracia Napierowie. Jestem bardzo szczęśliwa, że pojawili się również tym razem i nadali akcji dodatkowej dynamiki.

Jak doskonale widać jestem absolutną fanką tej serii, a „Pracowite wakacje w Rzymie” przeczytałam niemalże na jednym wdechu. Oznacza to, że jeśli lubicie ten gatunek, to nie w stu, a dwustu procentach polecam wam sięgnąć po te książki. Myślę, że się nie zawiedziecie i tak jak ja będziecie niecierpliwie czekać na kolejny tom.