Ucieczka recenzja

„Ciężko jest patrzeć na swoją przyszłość, kiedy nie wiadomo jak i gdzie się ona toczyć będzie”.

Przenosimy się w czasie do XIX wieku, do czasów kiedy Polska była pod zaborami. Szesnastoletnia Emilia Rossnowska właśnie ukończyła najlepszą pensję w Płocku. Podczas balu debiutantek zawraca uwagę carskiego oficera, a ich wspólny taniec wywołuje liczne plotki. Porucznik nie ma najlepszej opinii w towarzystwie, ojciec Emilii, aby nie dopuścić do uwiedzenia córki, postanawia wysłać ja za granicę, do Paryża. Dziewczyna ma wyjechać na cztery długie lata i pobierać nauki w Instytucie Panien Polskich. Emilia nie chce jechać, jednak ojciec postawia na swoim. W podróży ma jej towarzyszyć przyjaciółka domu, niezależna, wyzwolona aktorka i śpiewaczka Luiza Boretti. Ta podróż dla Emilii staje się prawdziwą szkołą życia. Dziewczyna zaczyna dostrzegać to, co do tej pory skrzętnie przed nią ukrywano. Wyraźnie widzi, że kobieta wcale nie musi być posłuszną marionetką w rękach mężczyzny. Zaczyna odkrywać prawdziwą siebie.

Z ciekawością wzięłam do ręki tę książkę i całkowicie przepadłam. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje i niesie spore emocje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje rzeczywistość Polski pod zaborami, a obok wystawne bale, konwenanse, salonowe intrygi. Naturalnie, różnorodnie ukazani bohaterowie, na plan pierwszy wyraźnie wysuwają się kobiety. Silne, odważne, inteligentne, pragnące równouprawnienia i niezależności. Obok postaci fikcyjnych, pisarz wskrzesił dobrze nam znane postacie historyczne.

Wyraźnie czujemy klimat i ducha tamtych, dawno minionych czasów. Pan Stanisław wiernie, z dbałością o detale oddaje realia, jakie ówcześnie panowały. Naiwność Emilii, zderza się z doświadczeniem, odwagą i pewnością siebie, znającej swoją wartość kobiety wyzwolonej. Ich wspólna podróż staje się dla tradycyjnie wychowanej Emilii niesamowitą podróżą i dobrą lekcją życia. Panujące konwenanse, salonowe intrygi, piękne suknie, potrawy, zwyczaje, a w tle wyraźnie zaznaczona sytuacja społeczno – polityczna kraju. Sytuacja kobiet, kiedy to całkowicie zależne były od mężczyzn i musiały być im posłuszne.

Fascynująca, słodko – gorzka, sentymentalna podróż w czasie, w której prawda historyczna idealnie współgra z fikcją literacką. Niesamowite emocje, doznania, prawdziwa uczta literacka, przez którą się płynie. Już z niecierpliwością czekam na kolejne części. Serdecznie polecam.