Ulica Rajskich Dziewic recenzja

"Ulica rajskich dziewic" to powieść o islamskiej kulturze, Egipskich tradycjach i trudnych realiach życia według surowej i rygorystycznej religii. Autorką jest Barbara Wood, znana pisarka, która od dziecka tworzyła liczne opowieści i opowiadania, a swoją pierwszą książkę napisała w wieku szesnastu lat. Jej powieści tłumaczone są na wiele języków, a ona sama jest jedną z ulubionych autorek czytelniczek na całym świecie. Specjalizuje się w łączeniu współczesności z egzotycznymi kulturami i tradycjami.
Powieść opowiada o Yasminie, młodej dziewczynie, która wychowuje się w cenionej i szanowanej, bogatej rodzinie Raszidów. Choć pozornie są oni szczęśliwi, skrywają sekrety. Wzajemne żale i wiele niedopowiedzianych słów sprawiają, że między członkami rodziny nie ma prawdziwej, szczerej więzi.
Pewnego dnia, Yasmina pada ofiara gwałtu i choć sama cierpi, okazuje się, że nie może liczyć na wsparcie rodziny. W jej kulturze i religii, oznacza to hańbę i wstyd dla rodziny, przez co ta wyrzuca ją z domu i skazuje na karę śmierci. Dziewczynie pozostaje jedynie ucieczka do Zachodniego świata, gdzie będzie musiała na nowo odnaleźć się i zacząć żyć. Nie jest to jednak łatwe, bo zderzenie jej tradycyjnego wychowania z nowoczesnością Anglii i Stanów gdzie trafia po opuszczeniu Egiptu, wydają się być barierą nie do pokonania. Yasmina jest oszołomiona kulturą Zachodu, nie potrafi zaakceptować i pojąć zachowań ludzi, stylu życia i wolności jaka panuje w niemal każdej dziedzinie życia. Jednak mimo wszystko podejmuje tę próbę, z dobrym skutkiem. Nie jest to jednak koniec jej więzi z Egiptem i islamem, okazuje się bowiem, że musi ponownie wrócić do korzeni by odkryć prawdę i rozwikłać dawne zagadki jej rodziny. To także okazja by sprzymierzyć się z ojcem i pozostałymi krewnymi.
Książka jest emocjonująca i wciąga czytelnika w świat tradycji, zderzenia dwóch całkowicie różnych kultur. Wielokrotnie nie rozumiałam zachowań niektórych członków rodziny i samej Yasminy, trudno mi było zapamiętać także imiona i charaktery postaci, których było całkiem sporo. Nie jest to jednak książka ciężka, a wręcz przeciwnie. Autorka trudną fabułę, która na pewno dostarcza emocji, potrafiła ując w tak lekkim i łatwym stylu i języku, że pomimo małej czcionki czyta się ją błyskawicznie, a ciekawość rośnie z każdą stroną. Na pewno nie można narzekać na powolną lub skąpą akcję, bo tej jest w książce mnóstwo, wątki są dodawane i poszerzane z każdą stroną. Ta intensywność sprawia, że każde wydarzenie odczuwa się wraz z bohaterami.
Podczas lektury nie byłam w stanie ocenić jej bohaterów, krytykować lub polubić, bo zdaje sobie sprawę, że wychowanie i tradycje jakimi jesteśmy otoczeni, mają duży wpływ na nasze zachowanie i całe życie, dlatego nie mogłam ocenić bohaterów, bo tak zostali nauczeni. Mimo to, niejednokrotnie byłam na nich zła czy wściekła, ale też i było mi ich żal. Ukazanie rodziny, która szczyciła się wielkim szacunkiem i bogactwem, a potem straciła cały splendor, było wzruszające, bo pokazywało emocje bohaterów względem tego.
Czytając opinie w internecie, zauważyłam, że większość osób zarzuca autorce brak realizmu i zakłamanie wielu opisywanych faktów. Ja jednak, pomijając zgodność z realiami islamu, nie mogę nie pochwalić talentu pisarki i z punktu widzenia czytelnika, oceniając fabułę za ciekawość, styl i akcję, muszę polecić książkę i zdecydowanie zachęcam do zapoznania się z nią osobiście. Na pewno jest to bardzo dobra pozycja jeśli chodzi o ten gatunek.