Kastor. Pies ze schroniska recenzja

🦴"Kastor. Pies ze schroniska" jest opowieścią właśnie z perspektywy pewnego psa. Nieszczęśliwie, trafia on do schroniska (bidula) i tam opisuje nam swoje przygody. Już na starcie autorka prezentuje nam obraz tego miejsca. Miejsca, które najczęściej kojarzy się ze smutkiem, mnóstwem poszukujących domu zwierzaków czy nieustającą pomocą. Tutaj sytuacja jest pogodniejsza. Kastor trafia do miejsca pełnego miłości; tam, gdzie ma szansę znaleźć swój dom.

🌺Książka jest naprawdę malutka - formą, jak i treścią. Na przestrzeni tych niecałych dwustu stron śledzimy losy czworonoga oraz reszty mieszkańców schroniska. Ciężko jest nowemu odnaleźć się w tym ułożonym społeczeństwie. Najstarsi mieszkańcy rządzą oraz nakazują innym. Kastor czuję się w tym wszystkim zagubiony i z każdym dniem stara się przekonywać do siebie resztę.

🦴Najlepszą częścią tej historii, bez wątpienia jest Bobik. Zostałam oczarowana tym psiakiem. Co więcej, skrywa on pewną tajemnicę, którą razem z Kastorem oraz całym schroniskiem odkrywamy. Lekko mnie ona zaskoczyła, jak i rozczuliła. Poza tym, bardzo ciekawym (i ciężkim) elementem, który autorka poruszyła w swojej książce, jest śmierć. Temat na pewno dla wielu niełatwy, a jeśli dodać do tego psa... nie umiem sobie wyobrazić takiej straty. Ale szanuję za poruszenie takiego wątku.

"Kastor. Pies ze schroniska" jest książką dla każdego💚 Właściciela_lki psa czy osoby dopiero poszukującej duszy towarzystwa. Zdecydowanie polecam ją dla młodszych osób, dla starszych jeszcze bardziej, a jeśli lubicie opowieści z perspektywy zwierząt to sięgajcie koniecznie!