Uwierz jej recenzja

Historia rozpoczyna się z hukiem – u stóp Antonii leży trup. Brzmi jak typowy kryminał? Nic bardziej mylnego. To, co serwuje nam Czornyj, to prawdziwy rollercoaster emocji, pełen zaskoczeń i psychologicznych niuansów.

Antonia, główna bohaterka, to postać, której nie da się łatwo zaszufladkować. Jest nieprzewidywalna, mroczna, a jednocześnie fascynująca. Gdy opowiada komisarzowi swoją wersję wydarzeń, czujemy, jakbyśmy byli częścią tej rozmowy. Nie sposób jej nie słuchać – jej słowa hipnotyzują, a historie, które snuje, wydają się zarówno szczere, jak i pełne tajemnic.

Ale to nie tylko postać Antonii sprawia, że książka jest tak wyjątkowa. Zamknięte drzwi, tajemnicza śmierć, psychologiczna gra między bohaterami – wszystko to buduje napięcie, które można kroić nożem. Max Czornyj z precyzją godną chirurga odsłania przed nami kolejne elementy układanki, jednocześnie podrzucając mylne tropy, które prowadzą donikąd.

Nie można zapomnieć o tle całej historii – mrocznym cieniu Kosiarza, seryjnego mordercy, który pozostawia po sobie makabryczne "podpisy". Czy Antonia i jej kuzyn są bezpieczni? Czy opowieść Antonii rzeczywiście oddaje prawdę? Te pytania trzymają czytelnika w napięciu aż do samego końca.

"Uwierz jej" to coś więcej niż kryminał – to również głęboka opowieść o ludzkich słabościach, manipulacji i granicach moralności.

Choć fabuła bez wątpienia jest ciekawa i wciągająca, muszę przyznać, że forma narracji okazała się dla mnie pewnym wyzwaniem. Pierwszoosobowa perspektywa, w której Antonia snuje swoją opowieść w stylu gawędziarskim, sprawiła, że momentami ciężko było mi w pełni zanurzyć się w tę historię.

Było w tym coś zbyt intymnego, zbyt subiektywnego, co miejscami utrudniało mi spojrzenie na wydarzenia z szerszej perspektywy. Czułam się trochę, jakby ktoś opowiadał mi swój sen – fascynujący i pełen detali, ale jednocześnie trudny do uchwycenia, nieuchronnie splątany z emocjami narratora. O ile sama Antonia to postać intrygująca, o tyle jej sposób opowiadania czasami mnie przytłaczał, szczególnie gdy próbowałam zrozumieć całość fabuły i wyłapałam ukryte wątki.

Nie zmienia to jednak faktu, że autor stworzył historię pełną napięcia i nieoczekiwanych zwrotów. Po prostu forma narracji – choć ciekawa i oryginalna – sprawiła, że mój odbiór tej książki był bardziej zdystansowany, niż bym tego chciała.