W drogę! recenzja

Po fenomenalnych "Współlokatorach" oraz interesującej "Zamianie" czas na nową książkę Beth O'Leary, jak i w tym momencie można pozwolić sobie na drobne podsumowanie twórczości autorki. Ogromny dystans bohaterów, sytuacje, które - gdyby im nieco dopomóc - mogłyby zdarzyć się każdemu z nas, swobodna i bez zbytniej pompy fabuła i bardzo oryginalne pomysły. Beth O'Leary stawia sobie za cel rozbawienie czytelnika, nie skąpi jednak i nieco z romantyzmu, gdyż każda historia zawiera w sobie ten szczególny miłosny pierwiastek, chart ducha młodych ludzi i koleje losu, które pchają przeciwieństwa ku sobie. Na szczęście bez zbytniego lukru, bardzo naturalnie to wychodzi O'Leary, a na pewno nie brakuje sytuacji, w których postawiony pod ścianą czytelnik rozważa czy się śmiać, czy płakać... ze śmiechu. Owszem, znajdą się i tacy czytelnicy, których poczucie humoru w "W drogę!" kompletnie nie porwie, jednak w moim przypadku ta nuta dystansu, swoboda wydarzeń i reperkusje postaci w zupełności odpowiadały, a do samej książki podeszłam jak do odpoczynku od żmudnej fabuły innych wymagających książek.

Jedziesz na ceremonię bliskiej koleżanki, Ty i siostra już zakasacie rękawy na myśl o przedniej imprezie, a jednak coś po drodze idzie zdecydowanie nie tak, jak powinno. Rozbity samochód, pasażerowie na gapę, a wśród nich ktoś, kogo widok jeszcze niedawno powodował szybsze bicie Twojego serca. Czas ruszać w drogę, drogę z mnóstwem przygód, zwrotów (a raczej zawrotów i nieoczekiwanych postojów) akcji, a cel, który wydawał się być bliski, wydaje się być nieosiągalnym. Może chociaż przygody bohaterów, które można rozeznać w przeplatanych tu i ówdzie wydarzeniach z przeszłości, dotrą do celu i zakończą się happy-endem.

Jestem święcie przekonana, iż książki Beth O'Leary idealnie nadawałyby się na filmowy scenariusz z gatunku "komedia romantyczna". A póki takich zamiarów o ekranizacji nie ma, nie zaszkodzi zapoznać się z wcześniejszymi i najnowszą książka autorki, która potrafi rozbawi odbiorcę, a jednocześnie pozostawić uczucie pozytywnego odbioru rzeczywistości.