W piekle pandemii recenzja

Oliwia i Marcello spędzają wraz z przyjaciółmi (Berndt, Adrianna, Sara, Lucia i Antonio) urlop w górach, po którym kobieta, zamiast wracać do domu, udaje się do Toskani, aby opiekować się babcią Marcello. Wtedy jeszcze nie wie, że jest to tylko pretekst, a jej chłopak chce ją ochronić przed piekłem, jakie ma nadejść. Oliwia zamieszkuje na wzgórzu, w pięknej okolicy, odcięta od świata zewnętrznego. Do momentu, aż nie zostaje podłączony internet, tak naprawdę nie wie, co się dzieje w świecie. Kiedy docierają do niej fakty o wirusie i tym, co się dzieje przez niego, jest przerażona, tym bardziej że Marcello jest lekarze. Podczas rozmowy z nim dowiaduje się, że jest dodatni, co ją załamuje, boi się o niego. Jednak nie tylko o niego się boi, jej przyjaciele są też lekarzami. Jeden wyprowadził się do przydomowej aliantki, aby nie ryzykować zarażenia córeczki, która jest niepełnosprawna, a wirus byłby dla niej wyrokiem śmierci. Drugi wjeżdża w samo epicentrum pandemii, tam, gdzie jest najgorzej, aby pomagać tym, co najbardziej tego potrzebują. Czy Marcello pokona wirusa? Jak poradzi sobie Oliwia? Co będzie się działo u ich przyjaciół? Jak wpłynie pandemia na każdego z nich?

To nie jest jedna historia, to jest kilka historii różnych ludzi których łączy jedno – pandemia, w której sami lub ich bliscy są lekarzami oraz przyjaźń. Każda z nich pełna bólu, niesprawiedliwości pokazująca wiele strasznych momentów, załamania, nieradzenie sobie z emocjami, śmierci. To nie jest historią, którą się przeczyta i zapomni. To książka, którą przeżywa się razem z bohaterami, wiedząc, że to nie jest fantastyka wymyślona przez autora, a życie, z jakim zmagają się ludzie, podczas pandemii, jaka obecnie jest na całym świecie.

Oliwia jest kobietą dzielną, silną, kochająca. Nie wiem, czy byłabym w stanie znieść to, co ona, będąc w ciąży, z daleka od najbliższych, wiedząc, że oni walczą o życie. Ona dała rady, za co ją podziwiała nie jednokrotnie, mocno kibicowałam, a na końcu książki miałam łzy w oczach.

„W piekle pandemii” to historia oczami lekarzy i ich bliskich, to pokazanie co się dzieje w różnych miejscach na świecie. To książka pełna bólu, ale i nadziei, na lepsze jutro. Nie jeden z Was pomyśli, że koronowian jest wszędzie i każdy ma go już dość, osobiście się z tym zgodzę, też mam dość i wielokrotnie omijam kolejne artykuły o nim. Książka jednak zdecydowanie mi się podobała, wywołała wiele emocji, a historię Oliwii, jej chłopaka i przyjaciół uważam, za wartą przeczytania. Z wielką przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/09/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-w.html