W pierścieniu ognia recenzja

"Ja poluję, on piecze, Haymitch pije. Każde z nas na swój sposób zabija czas i stara się uciec od wspomnień związanych z Głodowymi Igrzyskami."

74. Głodowe Igrzyska w Panem dobiegły końca. Mamy zwycięzcę, a nawet dwoje. Katniss i Peeta przechytrzyli Kapitol i wymusili uznanie podwójnego zwycięstwa. Nie mają jednak powodów do radości. Rozpoczyna się tradycyjne Tournée Zwycięzców - począwszy od Dwunastego Dystryktu a skończywszy na samej stolicy. Tuż przed wyjazdem odwiedza naszą bohaterkę prezydent Panem - Snow. Bez owijania w bawełnę oznajmia, że jej wybryk na arenie zapoczątkował zamieszki w wielu dystryktach. Dla tych, którzy nie wiedzą chodzi o sytuację z jagodami (Katniss zaproponowała Peecie by razem popełnili samobójstwo pozbawiając Kapitol zwycięzcy). Sprowokowali tym samym uznanie podwójnego zwycięstwa.

Zadaniem Everdeen jest odkręcenie wszystkiego i przywrócenie spokoju. W tym celu... ma wyjść za Peetę! Zostaje podjęta decyzja. Będzie ślub. Najpierw jednak Tournée. Podróż rozpoczyna się od jedenastki. Katniss ze wszystkich sił stara się załagodzić obrót spraw zapoczątkowany na Arenie, wywołuje jednak jeszcze więcej zamieszania. Dochodzi do przelania krwi pierwszych buntowników. Przerażona dziewczyna zaprzestaje jakichkolwiek działań. Stara się tylko udowodnić, że jej czyn w trakcie Igrzysk był przejawem miłości i tylko miłości.

Trasa kończy się w samej stolicy - barwnym Kapitolu. Wystawne przyjęcia, wywiady. Trzeba tylko dotrwać do końca. Ale to właśnie tam Katniss podejmuje ważną decyzję. Kiedy odkrywa jak wygląda serce Igrzysk i całego tego zamieszania już wie co chce zrobić.

"-Przemyślałaś swój plan i dostrzegłaś jego wady, skarbie, zgadza się? -wypytuje mnie. -Wpadły ci do głowy jakieś nowe pomysły?
-Chcę wzniecić powstanie -oświadczam.[...]
-No tak, a ja chcę się napić. Daj mi znać, jak ci idzie, dobrze?"

Mijają dni, a media nic nie wspominają o sytuacji w dystryktach. Aż wreszcie sam prezydent daje znak, że bunty się rozwijają.

"W siedemdziesiątą piątą rocznicę [Poskromienia], dla przypomnienia buntownikom, że nawet najsilniejsi z nich nie mogą pokonać potęgi Kapitolu, trybuci obojga płci zostaną wylosowani z puli dotychczasowych zwycięzców w dystryktach".

"[...] Nagle już rozumiem co to oznacza, przynajmniej dla mnie. Dwunasty Dystrykt dysponuje zaledwie trzema zwycięzcami do wyboru. Dwoma mężczyznami i jedną kobietą...
Wracam na arenę."

Rozpoczyna się walka trudniejsza niż poprzednia. Kapitol pragnie zemsty. Katniss przygotowuje plan. Wie że tym razem Snow nie da się nabrać na sztuczkę z jagodami. Przeżyje tylko jedno i ona decyduje, że będzie to Peeta. Kiedy trafią na arenę zrobi wszystko by zdobył Koronę Zwycięzcy Ćwierćwiecza Poskromienia.

Książka porusza tak samo jak jej poprzedniczka. Po przeczytaniu jeszcze przez chwilę siedzimy otępiali i myślimy nad tym co przed chwilą przeczytaliśmy. Jedyne co mnie zawiodło to samo Poskromienie. Było ciekawe i przerażające jak poprzednio, ale ograniczyło się do trzech dni, a większość miejsca, które autorka powinna przeznaczyć na akcję (jak w poprzedniej części) zajęły dość spore (jak na książkę akcji) opisy i rozważania. Mimo to nadal jestem zafascynowany trylogią Collins i zaraz po "W pierścieniu ognia" zabrałem się za "Kosogłosa" - o nim jednak w następnym poście.