NAWIŚĆ... Historia pisana wierszem czarnym recenzja

Myślę, że jako czytelnicy wszyscy oczekujemy tego samego - wrażeń, emocji, poruszenia, tego, żeby książka pozytywnie zapisała się w naszej pamięci, może nawet tego, by w jakiś sposób wpłynęła na nas i nasze życie. Ale ponieważ każdy rozumie to inaczej, nie w każdej książce to znajdujemy.

Nie czytałem, acz zgadzam się z koleżanką. Emocje ponad metafory. Poruszenia ponad konstrukcje zdań. Treść ponad formę!

Ja najbardziej sobie cenię maksimum treści w minimum słów. Właśnie teraz czytam taką książkę.

Czekam na recenzję ;)

Moja recenzja już jest dawno na portalu :) Zapraszam :)

@Fredkowski, będzie lada szelest (oczywiście nie mówimy o recenzji Nawiści, bo ta też już dawno jest).

(...) Emocje ponad metafory. Poruszenia ponad konstrukcje zdań. Treść ponad formę! (...)

@Fredkowski, pozwoli Pan, że odniosę się w kilku słowach do elementu powyżej i (odrobinę) nie zgodzę z Pana... wykrzyknikiem :)

Metafory, konstrukcje zdań i forma to środki wyrazu wymyślone przez ludzi dużo mądrzejszych ode mnie i używane od tysiącleci przez największych autorów (wiem, to zdanie brzmi jak straszliwy banał :)). Ja staram się z tych dróg, podpowiedzi, kształtów języka korzystać (choć z wykształcenia jestem reportażystą i raczej powinienem pisać bez ozdobników :) Staram się treść ująć w formę, w sposób charakterystyczny dla poezji (do baśni taka forma, według mnie, bardzo pasuje) - zdanie w słowie, kwiecistość w słowie, drugie/trzecie znaczenie w słowie.
Podobnie jest ze wspomnianymi w recenzji krótkimi zdaniami. Tak, to celowy zabieg - chęć zapisania kadrów tej historii w slow-motion :) Cieszę się, że mi się to udało.

Język jest żywym tworem, forma zapisu jest żywym tworem, rozwija się, miesza, pobiera fragmenty tkanek z innych przestrzeni. I ja podejmuję próbę takiego właśnie używania języka. A odbiór pozostawiam czytelnikom :) Bo o świecie można opowiadać w różny sposób - niektórzy lubią słuchać o uczuciach, wyśpiewywanych z towarzyszeniem gitary akustycznej, a niektórzy - z mocno przesterowanymi gitarami :)

@autornieznany. nie rozumiem, dlaczego mi się pan tłumaczy, to raz. A dwa, dla mnie "o czym" zawsze będzie stało wyżej niż "jak". Uzasadniać tego nie zamierzam.

@autornieznany., nie znam się zbytnio na muzyce - ale wg mnie chodzi o to, żeby w żadną stronę nie przesadzić. Z przesterowaniem gitary również.
Cokolwiek by nie powiedzieć i jak nie oceniać, to co wyprawia się z językiem w Nawiści stało się powodem do kolejnej już dyskusji.

@Fredkowski, bynajmniej, to żadne tłumaczenie :)
To tylko wyrażenie własnego zdania, do którego w dyskusji mam prawo, tak jak Pan ma prawo do wyrażania wyższości "o czym". Uzasadniać nie trzeba, ja rozumiem i szanuję prawo każdego do subiektywnego odbioru :)
Pozdrawiam serdecznie :)

@LetMeRead, jeśli chodzi o muzykę, "rozpiętość" gitar jest dość duża - jedni wolą piosenkępoetycką, inni bardzo ciężkie odmiany metalu :) (jeśli masz ochotę, Moniko, na taki wątek, nieco odleglejszy od literatury, w prywatnej korespondencji, chętnie podzielę się wiedzą na ten temat). A w tych ciężkich odmianach, gitary przesterowane są bardzo mocno :)
I każde z tych dźwięków znajdują swoją publiczność :)
Pozdrawiam serdecznie :)

@autornieznany., dziękuję, zostanę przy literaturze (jak wiemy, i tak może mieć ona wiele wspólnego z muzyką).

Ja również jeszcze nie czytałam, ale mama zawsze powtarzała, że jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego. To chyba dobrze, że każdy inaczej przeżywa daną książkę, lepiej wzbudzać kontrowersje niż być nijakim.

No, reklama jest na pewno.

@Wiesia, zgadza się :) No i ważne jest, żeby każdy znalazł coś dla siebie :)
Ja pisząc moją książkętakim językiem, jaki sobie "wymyśliłem", staram się wprowadzić element wyróżnienia. Bo ciężko jest stworzyć historię, której jeszcze nie było :)
Jak widać, niektórym czytelnikom sięto podoba, a niektórym nie :) Ale na pewno każda opinia pomaga tę książkę zidentyfikować. To ważne dla czytających, bo albo po nią sięgną, albo nie, też z powodu języka :)

Tak, ja też mam problem z tą książką.

Ja problemu nie mam, ale zachwytu nie rozumiem. :)

Dziękuję za opinię :)
Wydaje się, że na tym polega odbiór czegoś, co jest mierzalne subiektywnym wrażeniem i przez to jednak trudne do... zrozumienia; bo jednak różnimy się w odbiorze świata :)