W szponach recenzja

"Dopóki nie odpuścisz, nienawiść będzie trzymać cię w swoich szponach i rozdzierać na strzępy."

Autorka potrafi wciągnąć czytelnika w gęsty, niepokojący klimat, ale co najważniejsze, w każdej jej książce jest się świadkiem wielowymiarowych ludzkich tragedii. Obserwuje się jak kilka sytuacji składa się na ogrom krzywd wielu osób.

"W szponach" zaczyna się naprawdę mocno i w zasadzie autorka podtrzymuje tę moc aż do finału. Czytałam tę historię pod ciągłym napięciem licząc na chwilę wytchnienia. W tym przypadku nie ma w ogóle takiej możliwości. Nagła śmierć ukochanego męża, przerażające wydarzenia z udziałem syna głównej bohaterki i przeszłość, która przyczepiona niczym rzep do psiego ogona, nie chce odpuścić.

Lubię, gdy autor stawia na lawirowanie między teraźniejszością, a przeszłością. Gdy jest możliwość dojścia, krok po kroku, do sedna problemu. Skąd dane zło się wzięło, co je zapoczątkowało. I obserwowanie kolejnych zdarzeń, które to zło pogłębia. Pokazanie, do czego człowiek jest zdolny, gdy przystawia mu się ostrze do szyi.

"W szponach" pokazuje, jak wymierzanie sprawiedliwości na własną rękę może doprowadzić do tragicznych okoliczności. Jak gniew kieruje człowieka na drogę, z której nie ma już odwrotu, i jak trudno tej emocji się pozbyć. Ona tkwi w człowieku, rozgaszcza się i podszeptuje, by zadawać ból tak mocny, jaki się otrzymało.

"Może czasem łatwiej jest widzieć ludzi i rzeczy nie takimi, jakimi one są, ale jakimi chcemy je zobaczyć. Przełknąć słodkie kłamstwo zamiast gorzkiej prawdy."

Motyw zagadkowego przyjaciela bardzo mi się podobał i przyznaję, że mieszał w moim prywatnym śledztwie, bo takowe, jak w przypadku każdego thillera czy kryminału, prowadziłam. Były momenty zaskoczenia, ale też w niektórych sytuacjach szybko domyśliłam się o co chodzi. Nie odbierało mi to jednak przyjemności z czytania, ponieważ jak zahipnotyzowana przewracałam kolejne strony książki, by poznawać motywacje bohaterów i dalsze wydarzenia.

Izabela Janiszewska ponownie wyciska z czytelnika wszystkie emocje. Po lekturze "W szponach" będziecie musieli odetchnąć, by wrócić na właściwe tory. Z jednej strony chce się dawkować te emocje, ale ciekawość wygrywa i lektura ta staje się nieodkładalna. Autorka ma dar przekonywania czytelnika do swoich historii i "W szponach" jest tego idealnym przykładem. To kolejna rewelacyjna książka spod pióra Janiszewskiej i będę ją mocno polecała.