Mikołajek i inne chłopaki recenzja

Jean-Jacques Sempé i René Goscinny to znani na całym świcie autorzy niesamowicie popularnej i uwielbianej przez czytelników serii książek dla dzieci „Mikołajek”. Opowiada ona o przygodach tytułowego bohatera, Mikołajka, jego rodziny oraz przyjaciół ze szkoły.

Mikołajek jest uczniem szkoły podstawowej, chłopcem bardzo porywczym i łatwo ulegającym emocjom. Często ulega presji otoczenia i za namową kolegów robi rzeczy, przez które potem pakuje się w kłopoty. Ale jaką ma z tego frajdę! W końcu chyba każdy z nas, czy to młodszy, czy starszy pod wpływem znajomych zrobił jakieś głupstwo, przez które miał potem problemy, ale teraz wspomina to z nostalgią i sentymentem.

Chłopcy z klasy Mikołajka obrazują różne cechy charakteru, są bardzo różnorodni i nieco przerysowani, ale dzięki temu młodsi czytelnicy mogą jasno odczytać i zrozumieć ich postępowanie oraz jego konsekwencje. Alcest, najlepszy przyjaciel głównego bohatera, uwielbia jeść i niezależnie od tego gdzie i z kim jest – zawsze ma przy sobie przekąskę. Ananiasz i Kleofas są zupełnymi przeciwieństwami, ten pierwszy to pupilek wychowawczyni i najlepszy uczeń w klasie, a drugi to śpioch i zawodowy obibok okrzyknięty mianem najgorszego ucznia w klasie. Na przedstawienie postaci Gotfryda i Rufusa największy wpływ mają ich ojcowie – ojciec Gotfryda jest bardzo bogaty i często daje swojemu synowi prezenty, którymi ten chwali się przed kolegami, a ojciec Rufusa jest policjantem i ma gwizdek. Maksencjusza i Euzebiusza wyróżniają warunki fizyczne – Maksencjusz jest wysoki i bardzo szybko biega, a Euzebiusz jest silny i lubi wdawać się w bójki (często „daje innym w nos”). Joachim nie lubi pożyczać nikomu swoich rzeczy, ale jest „atrakcyjnym towarzyszem”, bo świetnie gra w kulki.

Pomimo faktu, że książka skierowana jest głównie do dzieci i młodzieży, to z powodzeniem czytają ją również dorośli, którzy w miarę zagłębiania się w kolejne historie, w bohaterach książki „Mikołajek i inne chłopaki” odnajdują siebie z dawnych lat. Każda opowiastka kończy się morałem, co wnosi do lektury wartość edukacyjną.