Porzucona narzeczona recenzja

A miało być tak pięknie…
Wreszcie nadszedł ten wymarzony dla Zuzanny dzień. Biała suknia, goście czekają i jeden sms burzy pełnię szczęścia. Wszystkie plany i marzenia o nowej drodze życia, zastępuje upokorzenie, gorycz i smutek. Niedoszły mąż nie dość, że nie odbiera telefonu, to zostawia tylko jedną lakoniczną wiadomość “ślubu nie będzie”. Zrozpaczona dziewczyna może liczyć na wsparcie trójki przyjaciół i mamy. A będzie jej teraz bardzo potrzebne. Kiedy już wydaje się, że jej życie powolutku wraca do normy, przewrotny los szykuje dla niej kolejną “niespodziankę”.

Opis na to nie wskazuje, ale w książce znajdziecie również sporą dawkę humoru. A to za sprawą świetnie wykreowanych bohaterów drugoplanowych. Przyjaciółki Zuzy, Basia i Dominika dostarczą wam wielu zabawnych sytuacji. Szczególnie ta druga, która jest prawdziwym wulkanem energii.
I oczywiście Filip, “przyszywany brat”, opiekuńczy, odpowiedzialny, niemal ideał mężczyzny. Tacy przyjaciele jak ta trójka to prawdziwy skarb, wspierają, pocieszają, pomagają odnaleźć właściwą drogę. Czy Zuzanna weźmie sobie do serca ich rady?

Powieść jest pełna emocji i na pewno uronicie niejedną łzę w trakcie czytania. Pomimo, że porusza poważne i ciężkie tematy, czyta się ją lekko i z zainteresowaniem. Wciąga od pierwszej do ostatniej strony, szczególnie wtedy kiedy były narzeczony ponownie pojawia się na horyzoncie.
Bardzo życiowa historia i myślę, że część z was może znaleźć w tej powieści troszkę siebie. Ja na szczęście nie przeżyłam porzucenia przed ołtarzem ale jeden wyraz Fenoterol sprawił, że wróciły wspomnienia, niepewność, emocje, łzy. Te z was, które również to przeżyły będą wiedziały o czym piszę.
“Porzucona narzeczona” pokazuje, że pomimo przeciwności losu, czasem ciężkich i bolesnych, zawsze jest światełko w tunelu. A prawdziwa miłość jest tuż obok, na wyciągnięcie ręki, chociaż nie zawsze dostrzegamy ją od razu. Moje pierwsze spotkanie z piórem autorki Magdaleny Krauze, ale na pewno nie ostatnie. Gorąco polecam!!!