Córka niczyich światów recenzja

„Piękny i funkcjonalny, jak Tissaanah. - Nadałam mu imię – przyznała – Il'Sahaj.

- Il'Sahaj?

-To po besrithiańsku oznacza „ostrze niczyich światów lub ostrze wszystkich światów (...)”

Życie w niewoli nauczyło Tissaanah jak przetrwać, za broń mając jedynie bystry umysł, spostrzegawczość i niewielką ilość magii. Jednak gdy w końcu udało się jej uzbierać całą kwotę niezbędną do wykupienia się z niewoli, ówczesny pan nie zwrócił obiecanej wolności. O jeden cios za daleko, a dziewczyna zginęłaby niechybnie z jego ręki. Ocaliły ją determinacja, hart ducha i drzemiąca w jej sercu magia. Zabiła jednego z najpotężniejszych lordów w Threll i uciekła, pozostawiając za sobą przyjaciół i miejsce, które niegdyś było jej domem.

Zakrwawiona Tissaanah trafia do Ary, gdzie dostaje potrzebną na dany moment opiekę. Wciąż pamięta o obietnicy złożonej przyjacielowi, dlatego zwraca się z prośbą o pomoc do Zakonu, który zrzesza władających magią, który swoimi wpływami i siłą mogą się okazać nie lada sprzymierzeńcem. Trafia na szkolenie do Maxantariusa Farlione, który całym sercem i duszą nienawidzi wszystkiego co związane ową organizacją. Jego zadaniem jest przygotować Tissaanah do egzaminów, które pozwolą jej wstąpić w szeregi Zakonu. Dziewczyna nie zdaje sobie sprawy, jakie czeka ją piekło...

To była bardzo dobra powieść romantasy, w której tak naprawdę nie wiemy, co może nas spotkać tuż za rogiem. Pojawia się bardzo dużo zaskakujących momentów i nieoczekiwanych zwrotów akcji oraz nieoczywistych relacji. Autorka wprowadza wątek magiczny i prowadzi go w bardzo ciekawy sposób. Bohaterowie władają różnymi zdolnościami, które wpływają zarówno na ciało, jak i umysły, potrafią łączyć swoje moce ze sprzymierzeńcem. Tworzą piękno, ale i sieją chaos i destrukcję. Najciekawszy wątek pojawia się w drugiej części, w której dominuje warstwa oniryczna, a rzeczywistość wydaje się mieszać z przeszłymi wspomnieniami.

Fabuła została zbudowana konsekwentnie, a bohaterowie są prawdziwi w tym, co robią i czują. Wątek romansowy był dla mnie uroczy, troszkę bawiła mnie nieporadność Tissaanah i Maxa, ale i wzruszało pełne oddanie i gotowość poświęcenia dla drugiej osoby.

Książkę czytało się bardzo szybko, została ona wydana w troszkę większym formacie niż standardowy, ale za to druk został bardzo dobrze rozłożony, dzięki czemu nie męczymy się przy lekturze. Na pochwałę zasługuje projekt okładki, bo ten jest przepiękny i idealnie oddaje mroczny nastrój całej powieści.

Bardzo jestem ciekawa, jak dalej potoczy się ta historia, a zakończenie zapowiada, że oj będzie się działo! Polecam miłośnikom fantastyki i z niecierpliwością czekam na kolejny tom :)