Gildia Magów recenzja

Tak jak chwaliłam Wam się ostatnio, ambitnie czytam Prousta, dlatego zabrałam się za coś lekkiego, rzekłabym bardzo lekkiego, choć recenzowana pozycja ma ponad 500 stron. Oczywiście przeczytałam ją szybciej niż Prousta, choć ten jest nieco krótszy, o jakieś 50 stron.
A książka o której chcę napisać słów kilka to Gildia Magów, autorstwa Trudi Canavan. Ostatnio, czyli jakieś miesiąc temu na moim blogu nawiązałam bardzo ciekawą dyskusję z Moreni, o pisarce z krainy kangurów ( dla niewtajemniczonych Canavan pochodzi z Australii) A tak w ogóle o tej pani pisałam w czerwcowej notce pt. Feministyczna Fantastyka z krainy kangurów Może to trochę przesadzony tytuł, ale doczekałam się w końcu fantastyki, gdzie główną bohaterką jest kobieta, a raczej dziewczyna, przed którą otwiera się wielki świat. Świat nieznany, przepełniony magią, alchemią, ale i intrygami czy spiskami...
Zbyt cukierkowe wprowadzenie, może trochę, ale już przechodzę do konkretów. Akcja powieści zaczyna się wraz z corocznym oczyszczaniem miasta. Polega ono na tym, że magowie z Gildii muszą pozbyć się włóczęgów i degeneratów. To bardzo niehumanitarne, no ale cóż fantastyka rządzi się swoimi prawami. Na takie zachowanie nie zgadza się główna bohaterka- Sonea, dlatego ciska kamieniem w jednego z czyścicieli. W ten sposób okazuje się, że posiada magiczne zdolności, które musi spożytkować. Dlatego Ci źli magowie, nagle okazują kawał dobroci dla dziewczyny ze slumsów i zabierają ją do szkoły magii ( do Hogwartu to im daleko) gdzie uczy się hamować swoją moc. Gdy już nabywa tą umiejętność, staje przed trudną decyzją: zostać czy nie zostać w szkole magii. Do tego trochę intryg z miłością w tle oraz próba przedstawienia patologicznego środowiska, na tle fantastycznego świata.
Książka budzi kontrowersje. Jednym się podoba, drudzy trzymają się od niej z daleka. Jak dla mnie nie jest to literatura najwyższych lotów, ale wcale tego nie oczekiwałam. Czasem warto poczytać coś co jest tak głębokie, jak moje wynurzenia intelektualne po dwóch piwach. Kolejną zaletą powieści jest to że czyta się ją praktycznie jednym tchem i to w zawrotnym tempie. Godzina w zupełności wystarczy na przeczytanie co najmniej 100 stron, dlatego jeśli szukacie książki na wakacje to tym bardziej warto :) A jakie są Wasze bardzo wakacyjne lektury, które preferujecie podczas wakacji lub urlopu ?