Cajtfikser wehikuł czasu dla każdego recenzja

Wehikuł czasu będący przedmiotem codziennego użytku, w wydaniu debiutującej Ewy Zachary, wykorzystywany jest głównie do ponownego obejrzenia odcinka ulubionego serialu, meczu w TV czy przewinięcia czasu o 8 godzin do przodu, w nudnej pracy. Oczywiście można, dzięki licencjonowanemu biuru podróży, cofnąć się w czasie i spędzić wakacje na przykład w starożytnym Rzymie, ale po powrocie wspomnienia zostają skasowane, żeby uniknąć zawirowań czasowych. Podróżnik dostaje więc, za ciężkie pieniądze, dziurę w pamięci i kilka zamazanych fotografii. Czasem zdarzają się i tacy, którzy mają inny pomysł na zastosowanie urządzenia. Dwóch młodych ludzi postanawia wykorzystać cajtfikser, aby skłonić babcię do zmiany testamentu.

Mimo wątku z podróżami w czasie to NIE JEST książka fantastyczna. Cajtfikser służy tylko do urozmaicenia akcji. I czytając z takim nastawieniem, nie wnikając zbytnio w mechanizm podróży w czasie (chronoparadoks itp.) otrzymamy obyczajówkę z wątkiem sensacyjnym i sporą dawką humoru. Akcja toczy się wartko, ciągle coś się dzieje, czasami nawet za dużo, co prowadzi niekiedy do chaosu. Trzeba na chwilę przystanąć, żeby się połapać co, jak, dlaczego, i najważniejsze - kiedy? Cóż, taka to wada i zaleta używania cajtfiksera - można pogubić się w czasie.

Bohaterowie powieści zostali wyposażeni w szereg zalet jak i wad, przy czym potraktowano ich ze sporą dawką komizmu. Gdybym miała porównywać styl Ewy Zachary to, moim zdaniem, najbliżej jej do Pani Małgorzaty Kursy w Babskiej misji, i Ekologicznej zemście. Caitfikser to takie czytadełko, mające za zadanie zabawić czytelnika, które w moim przypadku, spełniło swoje zadanie.