Więzień labiryntu recenzja

"Więzień Labiryntu" to pierwsza część trylogii autorstwa Jamesa Dashnera. Opowiada o nastolatkach z wymazaną pamięcią, zamkniętych w środku tajemniczego Labiryntu. Cała akcja rozgrywa się w przyszłości. Dowiadujemy się, że mieszkańcami Strefy są sami chłopcy. Główny bohater to Thomas. Dzień po jego przybyciu, do Strefy pierwszy raz zostaje zesłana dziewczyna (Teresa) i od tego momentu sprawy zaczynają się jeszcze bardziej komplikować.

Spośród dotychczas przeczytanych serii przeznaczonych głównie dla młodzieży ta spodobała mi się najbardziej. Postacie używają slangu wymyślonego przez samych Streferów, co często jest krytykowane przez czytelników. Jeżeli chodzi o mnie, uważam to za coś, co wyróżnia tę książkę i nie jest to dla mnie denerwujące.

Większość bohaterów odbieram jako sympatycznych, ale jak to zwykle bywa znajdują się też tacy, którzy nie są godni mojego zaufania. Przykładem takiej postaci może być Gally, który zachowuje się nieprzyjaźnie w stosunku do swoich towarzyszy, a do niektórych jest wręcz wrogo nastawiony. Stanowi to potwierdzenie tego, z czym mamy do czynienia w rzeczywistym życiu, a mianowicie, że zawsze znajdzie się w naszym otoczeniu ktoś, kto chciałby wszystko popsuć i pokrzyżować innym plany.

Ciekawą sprawą i zarazem elementem świata fantastycznego jest odkryta w trakcie pobytu w Strefie zdolność telepatycznego porozumiewania się Thomasa z Teresą. Również interesujące dla mnie są wykreowane przez autora maszyny zamieszkujące Labirynt, tzw. Buldożercy.

Narrator opowiada w trzeciej osobie. Rozdziały są krótkie, co moim zdaniem jest zaletą, ponieważ dzięki temu jest możliwość czytania ich w wolnych chwilach. Kończą się one zazwyczaj w takim momencie, że czytelnik czuje potrzebę poznania dalszej akcji powieści.

Uważam, że ta pozycja najbardziej spodoba się młodzieży, ze względu na to, iż głównymi bohaterami są nastolatkowie. Może również przypaść do gustu osobom starszym, które lubią tematykę science fiction.

"Więzień Labiryntu" tak mi się spodobał, że postanowiłam przeczytać całą serię i absolutnie nie żałuję czasu poświęconego tym książkom.