Wilcze kobiety recenzja

Pani Greń ma w swoim dorobku mnóstwo frapujących pozycji, a od lat daje się poznać jako autorka wyśmienitych pozycji kryminalnych. I choć wielu z nas jak ognia unika sięgania po książki polskich autorów to należy zaznaczyć, iż tym nic nie brakuje to miana pretendentów poczytnych, wartych uwagi zbiorów.
„Wilcze kobiety” to pierwsza książką autorki, jaką miałam okazję czytać, ale już teraz wiem, że nie ostatnia.
Na komisariat policji w Bielsku-Białej zgłasza się kobieta, która chce zeznawać w sprawie aktualnie osadzonego w areszcie bossa kierującego grupą przestępczą. Była kochanka zgadza się na współpracę, lecz nagle znika. Międzyczasie zostają odnalezione zmasakrowane zwłoki brata gangstera, który dorównywał mu poziomem brutalności i bezwzględności. Komisarz Daniel wraz z partnerem idą śladami zaginionego świadka, jak i krok po kroku próbują ustalić, kto stoi za śmiercią homoseksualnego Adriana. Więzień czuje się coraz pewniej i czeka na wypuszczenie wiedząc, że policja i tak nie ma w ręku konkretnych dowodów, które jednoznacznie mogłyby go obciążyć i pogrążyć na lata za kratami. Trup ściele się gęsto, jak i zmasakrowane zwłoki, krew oraz brutalność wychodząca poza ramy męskich porachunków, a dotykająca kobiet, a nawet dzieci. Czy ktokolwiek jest w stanie skończyć z tyranią i poczuciem bezkarności braci Sieradzkich?
Greń zabiera nas w świat porachunków gangsterskich, bezwzględności, gwałtów, pedofilii – ta mieszanka wybuchowa i gwarantująca emocje jest świetnie rozplanowana i rozłożona tak, by nie przytłoczyć i osaczyć czytelnika w jednym momencie. Śledztwo, które brnie mozolnie do przodu autorka przetyka wątkami z życia prywatnego poszczególnych bohaterów; oszczędza nam również zbędnych opisów, a wręcz w pewnym momencie mocno przyspiesza tempo „Wilczych kobiet”. Niewątpliwy plus to od czasu do czasu zabawne dialogi miedzy poszczególnymi postaciami, które idealnie rozładowały napięcie, jak i pokazały, że nawet w kryminale szczypta dobrego humoru nie zaszkodzi, a wręcz może pomóc.
Mam wrażenie, że zarówno wygląd okładki, jak i początek książki niespecjalnie zachęcają do przeczytania. Gdy jednak głębiej wgryziemy się w historię Uny oraz komisarzy Laszczaka i Thena nie ominie nas imponująca historia oparta na makabrycznych opisach zbrodni, jak i wstrząsającej bezwzględności. Greń w „Wilczych kobietach” udowadnia, że w kobietach drzemie magiczna siła i moc, która może wywołać wilka z lasu…