Winny recenzja

Po raz pierwszy zetknęłam się z twórczością Joanny Opiat-Bojarskiej. Zastanawiam się, dlaczego dopiero teraz? Gdzie ja byłam wcześniej? Jestem pewna, że autorka zdobyła kolejną fankę. Od dzisiaj należy do moich ulubionych autorów. Dlaczego? O tym za chwilę.

Na obozie harcerskim w roku 2002 został zamordowany jeden z uczestników, Michał. Osądzony skazany za ten czym został Marcin. Ale on się broni, twierdzi stanowczo, że został przez kogoś wrobiony w tę zbrodnię. I nie spocznie, dopóki nie znajdzie prawdziwego sprawcy. Gdy życie osobiste się rozsypało i żona nie może pogodzić się z jego przeszłością, mężczyzna wyprowadza się z Poznania do Inowrocławia. Liczy na spotkanie z kolegą, Słoniną, który prawdopodobnie wpadł na ślad sprawcy morderstwa sprzed lat. Jednak wkrótce okazuje się, że Słonina nie żyje. Marcin jest w szoku i stracił jakąkolwiek nadzieję, że rozwiąże zagadkę. Stara się być twardy i stanowczy, i krok po kroku, dąży do celu. Po drodze mnożą się przeszkody, poznaje nowych ludzi, i łącząc fakty, jest blisko sprawcy. Ale wielu uczestników tamtego pamiętnego obozu nabiera wody w usta i nie chce wracać do przeszłości. Boją się o siebie i swoich najbliższych. A to może oznaczać, że sprawcą jest ktoś znany, ktoś, kogo wszyscy się boją, kto ma władzę. Ale któż by to mógł być ...

Winny to niesamowity i elektryzujący thriller. Wszystkie poszczególne elementy są w nim precyzyjnie o dokładnie dopasowane: fabuła, dynamizm akcji, rzeczywiście i naturalnie wykreowani bohaterowie. Każdy element tej ciekawej układanki jest niezbędny. Akcja toczy się dwutorowo, obecnie i w przeszłości, w czasie, gdy miało miejsce przestępstwo będące osią napędową tej lektury. Możemy wczuć się i spróbować zrozumieć wydarzenia sprzed lat, aby nabrać dystansu wobec zdarzeń dziejących się współcześnie. Powieść czyta się szybko, prosty i jasny przekaz szybko do nas dociera. Wiele miejsca autorka poświęca przeżyciom bohatera, jego problemom wewnętrznym, z którymi walczy od wielu lat, a które budzą się w najmniej oczekiwanym momencie. Rządzą jego światem wewnętrznym i determinują jego działania i plany na przyszłość.

Autorka, oprócz przewodniego tematu powieści, porusza bardzo istotne i ważne kwestie, jak molestowanie seksualne nieletnich, zdradę, poświęcenia dla dobra drugiej osoby, zakłamanie. Nie sposób obok tych problemów przejść obojętnie, one zawsze wzmagają w nas niepokój, złość i niemoc. Nie zawsze możemy pomóc w takich sytuacjach, nie zawsze możemy się przebić przez mur milczenia. Trudno wyciągnąć pomocną dłoń do drugiej osoby, jeżeli ona stanowczo ją odrzuca i gardzi nią.

Mroczny klimat i atmosfera, napięcie wibrujące w powietrzu i pochłaniające nasze zmysły, emocje wyrywają się i nie sposób nad nimi zapanować. Zakończenie, przyznam, mistrzowskie.

Autorka zabawia się z nami, a my przyjmujemy jej propozycję i śmiało podążamy złudnymi i mylnymi tropami. Świetna i wytrawna. Jednym słowem, genialna.