Kochając wroga. Tajemnice łączniczki recenzja

Czytając "Kochając wroga" nie sposób uciec od pytania, czy taka historia mogła się wydarzyć? Ale czy na pewno potrzebujemy odpowiedzi na takie wątpliwości?
Moim zdaniem, nie należy roztrząsać prawdopobieństwa zdarzeń w powieści Gosi Nealon. Warto, mówię to z całym przekonaniem, dać się ponieść zdarzeniom opisanym w książce i przyglądać się bohaterom historii, która dzieje się podczas II wojny światowej i tuż po jej zakończeniu.
23-letnia bohaterka Wanda, skupia w sobie cechy wielu Polek zagubionych w realiach okropności wojny. Los jej nie oszczędza, a gdy traci ojca, zabitego na jej oczach przez faszystę, coś w niej pęka. Pojawia się olbrzymia chęć zemsty.
Kolejnym pytaniem dotyczącym tej książki jest wątek brata-bliźniaka. Czy może budzić nasze wątpliwości? I tak, i nie. Przede wszystkim ze względu na mnóstwo niemożliwych sytuacji... Ale przecież życie potrafi zaskoczyć, czasami pisze takie niewiarygodne scenariusze, że pisarz może o nich tylko pomarzyć.
Autorka stawia kolejne trudne pytanie: czy miłość do wroga jest możliwa? Uczucie Wandy i Finna odpowiadana tę wątpliwość - twierdząco. Pomimo wszystko i wbrew wszystkiemu. Emocje, potrzeba bliskości i dzielenia się przeżyciami w okrutnym, wstrząsającym wojennym czasie jest ogromna.

Książkę przeczytałam z zainteresowaniem. Sądzę, że wielu czytelników nie odłoży tego tytułu po pierwszym rozdziale. Autorka ma lekkie pióro, tworzy historie i bohaterów "wyjętych" prosto z życia. Nie są to, w żadnym wypadku, papierowe postacie. Utożsamiamy się z ich problemami, przemyśleniami i dokonaniami. Współczujemy, gdy dotyka ich zło. Kibicujemy, gdy szczęście zagląda im w oczy. Uważam, że takie książki są potrzebne. Pokazują czas trwogi "od podszewki". Nie chowają się za mądrymi dysertacjami lecz odsłaniają wątpliwości prostych ludzi, którym zawalił się świat.

Jak sobie poradzą w wojennych tarapatach Wanda i Finn? Co ich czeka tuż po wojnie? Czy uczucie przetrwa zakręty losu? Koniecznie przeczytajcie sami!

Polecam ten tytuł na styczniowe wieczory!



Dziękuję wydawnictwu Znak za egzemplarz recenzencki książki.