Miasteczko Salem recenzja

Powrót do rodzinnego miasteczka po wielu latach musi się źle skończyć. Miasteczko Salem Stephena Kinga to jedna z najbardziej znanych opowieści.

Czy zamroziła mi krew w żyłach?

Narrator bardzo powoli i stopniowo wprowadza nas w świat Salem. To miejsce dość specyficzne. Kryje się tutaj wiele tajemnic. Z każdego zakątka przyglądają nam się dziwni ludzie. Każdy z nich ma swoją przeszłość. Swoje traumy. Benjamin Maers nie jest tutaj wyjątkiem. Gdy poznajemy miasto, nic złego jeszcze się nie dzieje. Może bystry obserwator mógłby zauważyć jakieś pierwsze symptomy, ale jeszcze się nie bój czytelniku.

Główny bohater to pisarz, który po wielu latach wrócił do rodzinnego miasteczka. Chce napisać swoją książkę, której tematem jest właśnie miasteczko Salem. Flirtuje z atrakcyjną Susan, która jest zafascynowana przybyszem.

Początkowo wydarzenia nie są przerażające. Postaci odrysowane są lekko, budzą sympatię. Ot, miasteczko, jakich wiele. A jednak coś wisi w powietrzu. Coś musi się wydarzyć.

Do Benjamina nieustannie powraca koszmar z dzieciństwa. Dom Marstenów kryje w sobie mnóstwo tajemnic i dramatów. Zaginione dzieci, samobójstwa, a może coś innego? Słowo wampir pojawia się dopiero w połowie opowieści. Do tego momentu napięcie budowane jest stopniowo, po mistrzowsku.

Wreszcie pojawiają się wampiry. I chociaż wielu mieszkańców deklaruje swoją niewiarę, czy to w Boga, czy w wampiry, sięgają po srebrne krzyże, by zapewnić sobie ochronę. Kolejne osoby giną, zamieniają się w wampiry i wydaje się, że już nic nie może ocalić miasteczka Salem. Nieoczekiwanie Benjamin i Mark zawracają – zamiast uciekać.

Gdy bierze się książkę Kinga w dłonie, wiadomo, że będzie to wciągająca lektura. Wróciłam do jego słów po wielu latach. Wydanie kieszonkowe idealnie sprawdziło się w codziennych podróżach. Dreszczyk emocji krył się w każdym zdaniu. Czytelnik czuje, że coś się wydarzy, a nawet gdyby nie było wampirów, byłaby to bardzo ciekawa opowieść.