Geniusz recenzja

Andrzej Maleszka i cykl Magiczne Drzewo to seria, która nigdy się nie skończy. Piszę to w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Pomysły i chęć zabawy z czytelnikiem, który od pierwszej strony jest pochłonięty przygodami trójki przyjaciół i psa Budynia.

Nie do wiary, co autor z nami wyczynia. Jego wyobraźnia przerasta wszelkie horyzonty, a spośrod tych cech, które do mnie przemawiają,
najważniejsza jest ta, że pisarz jest do bólu wiarygodny.
Czy nie ma wśrod naszych znajomych nieczytających wcale nastolatków? Czy nie spotkaliśmy Blumka, który ma ostatnią szansę zaliczenia testu ze znajomości lektur? Oczywiście, że tak. Spotkaliśmy mnóstwo takich nastolatkow, którzy nie lubią czytać książek.

Andrzej Malesza potrafi rozwiązać ten problem. W bardzo oryginalny i nietypowy sposób uczyni z nieczytającego chłopca - geniusza.

Styl ksiażki jest niezwykły. Uważam, że zadowoli zarówno młodych czytelników, jak i ich rodziców. Slowem jest to wymarzona lektura do wspólnego, rodzinnego czytania. Bohaterowie przypominają nam, nastolatki z sąsiedztwa. Szkoła nie jest wyobrażeniem o ideale lecz jest prawdziwa, z wszelkimi wadami, kłopotami i trudnościami.

Co sprawia, że Magiczne Drzewo chce się czytać? Pomysły, przygody i wydawałoby się, że nieograniczona wyobraźnia pisarza.

Szereg nastepujących wydarzeń, śmiech, radość i negatywne cechy charakteru młodych bohaterów. To wszystko powoduje, że lektura jest super satysfakcjonująca. Jest pełna radości i nadziei, że wszystko się dobrze skończy, że pomimo potknięć i wad boharerów wspieramy ich, swoim sercem, emocjami i dobrymi myślami.

Uważam, że Geniusz, to jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza ksiażjka dla dzieci i młodzieży, która ukazała się w tym roku.
Jako że przed nami Mikołajki i szaleństwo prezentów, myślę, że ten tytuł będzie idealnym, a wręcz wymarzonym przezntem zarówno dla czytelników-fanów Magicznego Drzewa, jak i tych którzy o istnieniu tej serii nie mają zielonego pojęcia.

I jeszcze refleksja, na sam koniec mojego spotkania z tym tytułem. Pomyślalam sobie, jakże inaczej wyglądałby problem nieczytanych lektur szkolnych gdyby na liście obowiązkowych książek do przeczytania znalazły się takie tytyły, jak Geniusz?

Dlaczego wciąż brak zielonego światła dla współczesnej, mądrej polskiej literatury dla dzieci i młodzieży?

Niestety moje pytania wciąż pozostają w kategorii pytań retorycznych.

Ale nadzieja umiera ostatnia…

Sięgnijcie po Geniusza. Jeśli jeszcze nie jesteście przekonani, to mam nadzieję że już wkrótce będziecie.

Dziękuję Wydawnictwu Znak Emotikon za egzemplarz recenzencki.