Głosy z zaświatów recenzja

Jest wiele wstrząsających książek, ale raczej rzadko trafiają się takie, po których niemal żałuję, że je przeczytałam. I nie chodzi wcale o to, że były złe albo nudne, po prostu ich tematyka jest zbyt trudna, by można było czerpać przyjemność z lektury czy skupiać się na innych komponentach powieści.
"Głosy z zaświatów" to drugi tom serii z Sewerynem Zaorskim. Z pewnością to ten typ cyklu, którego części trzeba czytać po kolei, by być w stanie odnaleźć się w ich treści. Sporo tu nawiązań do "Listów zza grobu", wydarzenia rozgrywają się jako bezpośrednia ich kontynuacja.
W tej fabule dzieje się naprawdę wiele złego i choć kryminały stanowią moją codzienność, to tym razem lektura mnie przerastała. Wiem, że to tylko fikcja literacka, ale ta świadomość nie ułatwia wcale odbioru tego typu treści, zwłaszcza że Remigiusz Mróz niestety nie szczędził opisów sytuacji, które po prostu przekraczają moje czytelnicze granice, a przed tą lekturą byłam przekonana, że one nie istnieją.
Nie mogę jednak napisać wprost o tym, co tak mnie poruszyło, więc zanim wyrzucę tę książkę z pamięci, to wspomnę jeszcze o tych mniej istotnych kwestiach. Upewniłam się w przekonaniu, że nie polubię Seweryna, ale i Kaja straciła moją sympatię, bo jest równie irytująca i infantylna co on. Historia ich znajomości zaczyna przypominać łzawe romansidło, co w przypadku tego tomu drażniło mnie szczególnie, bo liczyłam na jakieś wątki, które będą stanowiły przeciwwagę dla sprawy kryminalnej, a tło obyczajowe sprawiało, że czułam jeszcze większy niesmak.
"Głosy z zaświatów" to książka, której nie polecam i nie dałabym jej do przeczytania nawet najbardziej nielubianej osobie. Choć chciałabym zapomnieć jej treść, jestem pewna, że na dobre wyryła się w mojej pamięci. Nie chcę mierzyć się z podobnymi pozycjami i zupełnie nie spodziewałam się czegoś takiego po Remigiuszu Mrozie. A pewnie powinnam, bo on lubi dopasowywać swoje fabuły pod aktualnie "modne" tematy, głośno i szczegółowo omawiane w mediach, ale nigdy nie podejmował ich w tak obrazowy sposób.
Moje 5/10.