Głosy z zaświatów

Drugi tom o Sewerynie Zaorskim przeczołgał mnie mentalnie. Końcówkę książki przerywałam trzy razy, bo nie byłam w stanie tego dalej czytać. Za każdym razem ciekawość brała górę i po chwili wracałam, by nad ranem skończyć książkę.

Po tym jak niechlubna przeszłość Seweryna wyszła na jaw stał się on w Że­ro­micach per­so­na non grata. Ktoś jednak przygotował skomplikowany scenariusz, w którym obsadził Zaorskiego w jednej z głównych ról. Wysyłając mu kolejne wiadomości naprowadza go na zwłoki dziewczynek.
Kaja Burzyńska próbuje odnaleźć spokój po ostatnich wydarzeniach. Przeszłość zamierza wystawić jej rachunek.

Kreacje psychologiczne bohaterów zostały konsekwetnie utrzymane. Diablice Zaorskiego to istne aniołki, ale ich "tateł" zaczął mnie trochę irytować. O ile sarkastyczne wypowiedzi pasowały w rozmowach z córkami, to drwina do każdej innej postaci już nie. W niektórych sytuacjach powinien zachować powagę, by pozostać wiarygodnym.

Co się tyczy fabuły, to od dawna książka mnie tak nie przeraziła jak ta i to nie z powodu brutalnych, krwawych zbrodni, ale ludzkiego bestialstwa, wynaturzenia czynów. Mój umysł zalało tsunami wściekłości, by finalnie złamać serce. Nie przypominam sobie żebym kiedykolwiek częstowała bohaterów powieści tyloma inwektywami.

Chyba potrzebuję "akcja: akloholizacja" i małego detoksu od serii. Na uznanie zasługuje wplecenie w fabułę "Dzieci Zamojszczyzny" oraz chorób genetycznych będących konsekwencją katastrofy ...

Pierwsza książka o Sewerynie Zaorskim zbytnio mi się nie podobała. Ta wydaje mi się trochę lepsza. Nadal nie polubiłam głównego bohatera ale czytało mi tym razem o wiele lepiej. Chociaż pierwsza połowa nie powala. Potem jest coraz lepiej a zakończenie to już z pewnością napisał Mróz jakiego lubię. Trochę mi żal Seweryna ( bez względu na sympatię lub jej brak), nikt nie zasługuje na takie lanie od życia. Mam nadzieję, że kolejnym tomie autor przygotuje dla Zaorskiego i jego córki trochę dobrych emocji i radości.

No, chyba i ja poczułam przesyt Mrozem. Pierwsza część cyklu podobała mi się, ta powieść jest jednak dużo słabsza i nierówna. Do połowy wciągająca i intrygująca, po połowie nieszczęsny Zaorski przypominał biblijnego Hioba, waliły się na niego wszystkie nieszczęścia... Aż do wypęku.
Jestem tym znużona, po kolejną część nie sięgnę. W zakończeniu autor wyjaśnił kto i dlaczego, ale we mnie już stracił czytelniczkę tego cyklu.

Jestem świeżo po przeczytaniu najnowszej książki Remigiusz Mróz "Głosy z zaświatów" FILIA Mroczna Strona
 Czy mi się podobała? Oczywiście, że tak. Świetna książka. 

Zostaje znalezione cialo dziewczynki, ale jest pewien problem niewiadomo jak doszło do jej zgonu. Oczywiście w sprawie będzie potrzebna pomoc Seweryna. Analizowane są wszystkie dowody, jednak czy śledczy czegoś nie przeoczyli? Dochodzi do kolejnych morderstw dzieci....Ale to nie wszystko. Patomorfolog dostaje tajemnicze wiadomości od Fenola. Kto to jest? Czego chce od Seweryna? Jedno jest pewne, gra w grę z naszymi bohaterami. Chce by wydarzenia z przeszłości ujrzały światło dzienne. Czy to mu się uda? Jak zakończy się śledztwo? Jaki temat poruszył w tej książce Remigiusz Mróz? Jedno jest pewne temat jest jak najbardziej aktualny. 

"Głosy z zaświatów", to kontynuacja losów Seweryna i Burzy. Co tu się działo. Wow jestem dalej pod wrażeniem. A koniec rozłożył mnie na łopatki. Nawet mi łezka w oku się zakreciła. Autor nie daje nam się nudzić. Cały czas akcja goni akcję. Remigiusz Mróz sprawił, że przeniosłam się do świata bohaterów i wraz z nimi prowadziłam śledztwo. Ale, to co nam zafundował, jestem w szoku, niespodziewałam się. Jednego wątku się domyśliłam. Ale nie sądziłam, że on aż tak się rozwinie. No normalnie chciałam aż komuś coś urwać i wsadzić w.... Ale ciii nie zdradzę więcej. Musicie sami przeczytać. Zakończenie oczywiście jak to u autora 😁, więc czekam cie...

Jest to bardzo trudna książka. Mimo, że fabuła i to w jaki sposób budowane jest napięcie bardzo wciąga to ja w czasie czytania kilkukrotnie myślałam, że to koniec-chciałam zamknąć książkę i nigdy więcej już do niej nie wracać. Remigiusz Mróz pisząc niesamowitą powieść pełną zagadek, tajemnic i emocji porusza bardzo trudne tematy określane często jako TABU. Z jednej strony jest to bardzo dobre jeśli chodzi o poszerzanie wiedzy i świadomości historycznej czytelnika, zresztą właśnie za to tak uwielbiam tego autora. Jednak w tej powieści poruszony został jeszcze jeden ciężki temat i zostało to napisane w taki sposób, że ja musiałam przerywać lekturę albo zwyczajnie pomijać kilka zdań, ponieważ było to dla mnie zbyt szokujące i zwyczajnie niesmaczne. Przez to książka zaczęła mi się ciągnąć i w tym momencie mam do niej bardzo mieszane uczucia-z jednej strony jest arcydziełem, napięcie jest budowane mistrzowsko a bieg zdarzeń jest tak zaskakujący, że nie mieści się w głowie; z drugiej jednak strony bardzo ważny temat został przedstawiony moim zdaniem zbyt wnikliwie i sprawił, że nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach. Chociaż może tak właśnie musi być, żeby czytelnik nie zbagatelizował problemu. Ja jak narazie, trzy minuty po przeczytaniu ostatniego słowa, jestem nadal w ogromnym szoku, smutku połączonym z radością i lekkim niesmaku, ale na 100% sięgnę po kolejną część dopiero za jakiś czas bo na ten moment potrzebuję przerwy od tego gatunku.

Rola tajemnic Seweryna okazała się kluczowa, co do postaci księdza odrazu wiedziałam, że coś nie gra. Aczkolwiek zakończenie wprawiło mnie w niemałe osłupienie trwające jakiś czas....

Pierwsza część serii z Sewerynem Zaorskim raczej nie przypadła mi do gustu. Do końca nie mogłam sprecyzować co mi w niej nie pasowało jednak pół roku temu zarzekałam się, że raczej po kontynuację nie sięgnę. I w ten weekend przerzucając elektroniczną wypożyczalnię na dłużej zatrzymałam się na tomie " Głosy z zaświatów". I o dziwo...nie mogłam przestać czytać a żeby dowiedzieć się szybciej jak sprawy się potoczą przeżucałam się na audiobooka.
Co mogę napisać o samej fabule? Jeśli ktoś czytał "Listy zza grobu" to zna głównych bohaterów, którymi są patomorfolog Seweryn Zaorski i policjantka Kaja Burzyńska. W tym tomie akcja toczy się pół roku po wydarzeniach z części pierwszej. Cisza, która spowiła Żeromice właśnie się kończy, gdyż zostaje znalezione ciało dziewczynki. Wygląda ona na 7 może 8 lat i nic nie wskazuje na to, że została zamordowana. Wygląda jakby umarła z przyczyn naturalnych i dlaczego nikt nie zgłosił jej zaginięcia? Cała sprawa nabiera rumieńców, gdy Seweryn dostaje plik mp3 z nagraniem dziecięcej kołysnaki i kilkoma słowami wypowiadanymi przez dziecko w języku niemieckim.
Czy będzie to wiarygodna wskazówka? Sprawdźcie sami.
Na zachętę dodam jeszcze, iż autor poruszył tutaj mało wielu znany fakt z historii IIWŚ - Dzieci Zamojszczyzny. Ciekawie się o nim czytało. Kolejna sprawa, którą Mróz zręcznie wplątał to konsekwencje wybuchu reaktora w Czarnobylu. To o czym pisał przypomniało mi o bardzo tragicznym zdarzeniu z tym związanym, mające miejsce ja...

Druga część z cyklu o Sewerynie Zaorskim. Przyznam szczerze, że na początku miałam mieszane uczucia co do tej części. jednak w pewnym momencie wszystko zaczęło się diametralnie zmieniać, aby ostatecznie całkowicie dowalić do pieca. W życiu bym nie wpadła na takie rozwiązanie sprawy jak to uczynił Pan Mróz. Najbardziej ze wszystkiego wybił mnie ksiądz Wiesiek. Już przy pierwszej wzmiance o nim pierwsza myśl moja była właśnie taka co ostatecznie się wydarzyło.

Jest wiele wstrząsających książek, ale raczej rzadko trafiają się takie, po których niemal żałuję, że je przeczytałam. I nie chodzi wcale o to, że były złe albo nudne, po prostu ich tematyka jest zbyt trudna, by można było czerpać przyjemność z lektury czy skupiać się na innych komponentach powieści.
"Głosy z zaświatów" to drugi tom serii z Sewerynem Zaorskim. Z pewnością to ten typ cyklu, którego części trzeba czytać po kolei, by być w stanie odnaleźć się w ich treści. Sporo tu nawiązań do "Listów zza grobu", wydarzenia rozgrywają się jako bezpośrednia ich kontynuacja.
W tej fabule dzieje się naprawdę wiele złego i choć kryminały stanowią moją codzienność, to tym razem lektura mnie przerastała. Wiem, że to tylko fikcja literacka, ale ta świadomość nie ułatwia wcale odbioru tego typu treści, zwłaszcza że Remigiusz Mróz niestety nie szczędził opisów sytuacji, które po prostu przekraczają moje czytelnicze granice, a przed tą lekturą byłam przekonana, że one nie istnieją.
Nie mogę jednak napisać wprost o tym, co tak mnie poruszyło, więc zanim wyrzucę tę książkę z pamięci, to wspomnę jeszcze o tych mniej istotnych kwestiach. Upewniłam się w przekonaniu, że nie polubię Seweryna, ale i Kaja straciła moją sympatię, bo jest równie irytująca i infantylna co on. Historia ich znajomości zaczyna przypominać łzawe romansidło, co w przypadku tego tomu drażniło mnie szczególnie, bo liczyłam na jakieś wątki, które będą stanowiły przeciwwagę dla sprawy kryminalnej, a tło oby...

Całe szczęście, że pierwszą część zaczęłam czytać jak druga czyli "Głosy z zaświatów" już się ukazały, bo ciężko byłoby wytrzymać. Powrót do lubianych bohaterów, kolejne zagadki, po raz kolejny nie dzieje się tak, jak myślimy. Świetnie utkana intryga, wszystko owiane tajemnicą. Dzieje się dużo i szybko. Naprawdę duży plus dla autora za podjęcie trudnego tematu. To jedna z tych książek, które czytam z zadyszką, spieszę się żeby skończyć i dowiedzieć się o co tu chodzi, a potem przychodzi smutek, że to już koniec, że już wszystko wiem, że pora pożegnać się z bohaterami.
Naprawdę wciągająca, świetnie napisana. Polecam :)

Bardzo szybko się czyta. Książka sprawnie napisana, kryminał, odniesienie do historii - ja akurat znam, ale myślę, że będą osoby które będą chciały ją sobie pogłębić.
Pedofilia - czy autor umieścił ją tam gdzie umieścił, bo tak go prowadziła historia, czy zwiększył sobie liczbę sprzedanych egzemplarzy...
Moje stanowisko w sprawie pedofili jest krótkie: tępy nóż i sól, a potem specjalne miejsce w piekle.
Ale przede wszystkim wsparcie dla dzieci!

Ta część na pewno nie jest tak dobra jak pierwsza, jednak porusza wiele współczesnych i trudnych tematów. Z tego powodu jest to dosyć ciężka książka. Może ona dosyć mocno wpłynąć na szczególnie wrażliwych czytelników, gdyż porusza problem pedofilii i handlu dziećmi. Mimo to polecam ten tytuł i z pewnością sięgnę po trzecią część.

Kolejna część serii o Sewerynie Zamorskim bardzo mi się podobała. Ogólnie nie czytam pana Mroza, ale tą serię chłonę, jak szalona 😁 Czekam niecierpliwie na ostatnią część :)

Naprawdę ogromne brawa dla autora za tak świetną książkę. To było moje zaledwie drugie spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza, ale na pewno nie ostatnie.